Theodorakis sings Theodorakis / Μίκης Θεοδωράκης τραγουδάει

The front
words, music, sung by Mikis Theodorakis;
a forbidden song from the years of the junta

When the sun grows tired and turns to go to bed,
the brave young men come out from their hiding places.
The front of the Hellenes calls [us] once again to battle
“Freedom or Death” is written on our banner.

(translation: Eva Johanos)

Το Μέτωπο
στίχοι & μουσική Μίκης Θεοδωράκης
ερμηνεία- Θεοδωράκης

Οταν ο ήλιος κουραστεί και γείρει να πλαγιάσει
τα παλικάρια βγαίνουνε έξω απ’ τους κρυψώνες.
Το Μέτωπο τους Ελληνες καλεί ξανά στη μάχη
Ελευθερία ή Θάνατος το λάβαρό μας γράφει.

written and performed here by Mikis Theodorakis is a rare song written and recorded during the period of the junta (dictatorship of 1967-1974); it was illegal because it was considered “dangerous” and it held a place of honor on the list of forbidden songs… Ένα σπάνιο τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη που γράφτηκε και ηχογραφήθηκε κατά την περίοδο της χούντας παράνομα γιατί θεωρήθηκε “επικύνδινο” και και είχε μια τιμητική θέση στην λίστα των απαγορευμένων τραγουδιών….

We are two
lyrics, music, vocals: Mikis Theodorakis
Είμαστε δυο
Στίχοι & Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Είμαστε δυο, είμαστε δυο,
η ώρα σήμανε οχτώ
κλείσε το φως, χτυπά φρουρός,
το βράδυ θά ‘ρθουνε ξανά
έμπα μπροστά, έμπα μπροστά
και οι άλλοι πίσω ακολουθούν
μετά σιωπή και ακολουθεί
το ίδιο τροπάρι το γνωστό
Βαράνε δυο, βαράνε τρεις,
βαράνε χίλιοι δεκατρείς
Πονάς εσύ, πονάω εγώ,
μα ποιος πονάει πιο πολύ
θά ‘ρθει καιρός να μας το πει

Είμαστε δυο, είμαστε τρεις,
είμαστε χίλιοι δεκατρείς
Καβάλα πάμε στον καιρό
με τον καιρό με την βροχή
το αίμα πήζει στην πληγή
ο πόνος γίνεται καρφί

Είμαστε δυο, είμαστε τρεις,
είμαστε χίλιοι δεκατρείς
Καβάλα πάμε στον καιρό
με τον καιρό με την βροχή
το αίμα πήζει στην πληγή
ο πόνος γίνεται καρφί

Ο εκδικητής ο λυτρωτής
είμαστε δυο, είμαστε τρεις
είμαστε χίλιοι δεκατρείς

On the doorsill of the times
lyrics: Tasos Leivaditis
music & vocals: Mikis Theodorakis
Στο κατώφλι των καιρών
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Μίκης Θεοδωράκης

Στο κατώφλι των καιρών
γνέθουν οι μητέρες την ελπίδα,
και πριν γνωρίσουν τα φιλιά
φεύγουν τα παιδιά
και γίνονται άντρες στα βουνά
και τα κορίτσια π΄ αγαπούν
τη Γκουέρνικα κεντούν.

Άγια είναι η λευτεριά
κι ο καημός του κόσμου σημαία πλατιά
τη σκιά χαιρετά του Τσε Γκουεβάρα.
Είναι ο δρόμος μακρινός
πάμε για τη μάχη
κι ίσως νά `σαι, μάνα,
αύριο μονάχη.

Saturday night
Lyrics: Tasos Leivaditis
Music: Mikis Theodorakis
First version: Stelios Kazantzidis

The neighbourhoods smell sweetly
of basil and fresh whitewash
they play hidden games of love
on the low stone walls, the kids

My dear, my lovely Saturday night
Christ rising at Easter
A Tsitsanis song
weeping in the distance

It’s passing tonight, once more, passing
the lovely Saturday night
and by Monday again
all bitterness and shadow
If all our life could be
Saturday night
If Death could come to us
one Sunday late at night…

The men who lost their jobs
and their heavy load of grief
they go to bury it
in the underground drinking place

And the moon is dressing, you’d swear,
in her white bridal gown
the young girls going out to wash
at the slum’s washing place

It’s passing tonight, once more, passing
the lovely Saturday night

Σαββατόβραδο
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης

Μοσχοβολούν οι γειτονιές
βασιλικό κι ασβέστη,
παίζουν τον έρωτα κρυφά
στις μάντρες τα παιδιά.

Σαββάτο βράδυ μου έμορφο
ίδιο Χριστός Ανέστη,
ένα τραγούδι του Τσιτσάνη
κλαίει κάπου μακριά.

Πάει κι απόψε τ’ όμορφο
τ’ όμορφο τ’ απόβραδο,
από Δευτέρα πάλι
πίκρα και σκοτάδι.
Αχ, να ‘ταν η ζωή μας
Σαββατόβραδο
κι ο Χάρος να ‘ρχονταν
μια Κυριακή το βράδυ.

Οι άντρες σχολάν’ απ’ τη δουλειά
και το βαρύ καημό τους
να θάψουν κατεβαίνουνε
στο υπόγειο καπηλειό.

Και το φεγγάρι ντύνει, λες,
με τ’ άσπρο νυφικό του
τις κοπελιές που πλένονται
στο φτωχοπλυσταριό.

Πάει κι απόψε τ’ όμορφο
τ’ όμορφο τ’ απόβραδο

Don’t cry for Greece
lyrics: Yiannis Ritsos
music & vocals: Mikis Theodorakis

Here the birds are silent
they are silent, the church bells,
he, too, is silent, the bitter Greek
together with his dead

And on the stone of silence
he sharpens his nails
alone and without help
the one whose vow is freedom
Don’t cry for Greece
there where she goes to bend down
with the penknife in the bone
and the strap on her neck

There she is, she throws herself into new flight
and she becomes bold and shoots up
to slay the wild beast
with the harpoon of the sun

(translation: Eva Johanos)

Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις
Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική-Εκτέλεση: Μίκης Θεοδωράκης

Εδώ σωπαίνουν τα πουλιά
σωπαίνουν κι οι καμπάνες
σωπαίνει κι ο πικρός Ρωμιός
μαζί με τους νεκρούς του

Και απα στην πέτρα της σιωπής
τα νύχια του ακονίζει
μονάχος κι αβοήθητος
της λευτεριάς ταμένος
Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις
εκεί που πάει να σκύψει
με το σουγιά στο κόκκαλο
με το λουρί στο σβέρκο

Νάτη πετιέται απο ξαρχής
κι αντριεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό
με το καμάκι του ήλιου

Don’t cry for Greece
live concert version, 1974
Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις
συναυλία 1974

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>