The wild birds
lyrics: Kostas Fasoulas
music: Yiannis Nikolaou
The wild birds I tame,
all for you I speak to them and charm them.
The wild birds I tame,
with my broken wings I keep them company.
But still, what a shame that I was not able to charm you
what a shame that I could not touch the wild animal of your craziness
and love became, love was left in shards,
a scar that was carved into my deepest memory.
The wild birds ask the night,
with what song can bitterness be banished.
The wild birds, in their flying,
sigh within their warbling.
But still, what a shame that I was not able to charm you
what a shame that I could not touch the wild animal of your craziness
and love became, love was left in shards,
a scar that was carved into my deepest memory.
Τ’ άγρια πουλιά τα ημερεύω,
όλο για σένα τους μιλώ και τα μαγεύω.
Τ’ άγρια πουλιά τα ημερεύω,
με τα σπασμένα μου φτερά τα συντροφεύω.
Όμως τι κρίμα, που δε μάγεψα κι εσένα,
τι κρίμα που δεν άγγιξα της τρέλας σου το αγρίμι,
κι έγινε η αγάπη, η αγάπη, ένα συντρίμμι,
σημάδι που χαράχτηκε στην πιο βαθιά μου μνήμη.
Τ’ άγρια πουλιά ρωτούν τη νύχτα,
με ποιο τραγούδι να ξορκίζεται η πίκρα.
Τ’ άγρια πουλιά στο πέταγμα τους,
αναστενάζουν μες απ’ το κελάηδημα τους.
Όμως τι κρίμα, που δε μάγεψα κι εσένα,
τι κρίμα που δεν άγγιξα της τρέλας σου το αγρίμι,
κι έγινε η αγάπη, η αγάπη, ένα συντρίμμι,
σημάδι που χαράχτηκε στην πιο βαθιά μου μνήμη.
The incense burner
lyrics: traditional/Yiannis Chronakis
music: Paris Perysinakis
videography: Maira Stylianou- Christos Pytharas
vocals & lyra: Vassilis Skoulas
In the incense burner at Saint Sofia,
in the disc at Saint Mina,
in the icon of the All Holy [Virgin Mary]
your face I find.
I have not been jealous of a person
I am jealous of my own thought
because it tightly embraces
the girl I adore
Στσ’ Αγιάς Σοφιάς το θυμιατό,
στ’ Άγιου Μηνά το δίσκο,
στση Παναγιάς το εικόνισμα
το πρόσωπο σου βρίσκω
Άνθρωπο δεν εζήλεψα
τη σκέψη μου ζηλέυω
γιατί σφιχταγκαλιάζεται
τη κόρη που λατρέυω
Between the laughter and the tears
Lyrics: Kostas Fasoulas
Music: Marios Tokas
First version: Vasilis Skoulas
Between the light and the darkness
the ship of my soul sets sail
there I met your caress, also
between the light and the darkness
Between the laughter and the tears
the days depart and we don’t get to the end of it
here I also met your wonder, also
between the laughter and the tears
Between the sunshine and the storm
I am walking up a great incline
there we found each other at the wrong time
between the sunshine and the storm
(translation: Eva Johanos)
Ανάμεσα στο γέλιο και το δάκρυ
Στίχοι: Κώστας Φασουλάς
Μουσική: Μάριος Τόκας
Βασίλης Σκουλάς
Ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι….
σαλπάρει της ψυχής μου το καράβι…
εκεί συνάντησα και το δικό σου χάδι….
ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι….
Ανάμεσα στο γέλιο και το δάκρυ….
φεύγουν οι μέρες μα δε βρίσκουμε την άκρη…
εδώ συνάντησα και το δικό σου θαύμα….
ανάμεσα στο γέλιο και το κλάμα….
Ανάμεσα στον ήλιο και τη μπόρα….
βαδίζω μια μεγάλη ανηφόρα…….
εκεί βρεθήκαμε κι εμείς σε λάθος ώρα….
ανάμεσα στον ήλιο και την μπόρα….
Ανάμεσα στο γέλιο και το δάκρυ….
φεύγουν οι μέρες μα δε βρίσκουμε την άκρη….
εδώ συνάντησα και το δικό σου θαύμα…
ανάμεσα στο γέλιο και το κλάμα….
The dream is a fire
lyrics: Kostas Fasoulas
music: Marios Tokas
vocals: Vassilis Skoulas
The dream is a fire
in a paper boat
And you are a strong rain
which unearths my soul
The tear is a thunderbolt
eyes are winters
And you are one moment of time
which gives me centuries of grief
That I might lose myself in your gaze
that truth might take on some color
And if you refuse me, like the sword
I will bury myself in the soil
The night is solid ground
only for the shipwrecked
And you a sudden turn
in my road
(translation: Eva Johanos)
Τ’ όνειρο είναι μια φωτιά
Στίχοι: Κώστας Φασουλάς
Μουσική: Μάριος Τόκας
Βασίλης Σκουλάς
Τ’ όνειρο είναι μια φωτιά
σε χάρτινο καράβι
Κι εσύ μια δυνατή βροχή
που την ψυχή μου σκάβει
Το δάκρυ είναι κεραυνός
τα μάτια είναι χειμώνες
Κι εσύ του χρόνου μια στιγμή
που με παιδεύει αιώνες
Να χάνομαι στο βλέμμα σου
να παίρνει η αλήθεια χρώμα
Κι αν μ’ αρνηθείς, σαν το σπαθί
θα καρφωθώ στο χώμα
Η νύχτα είναι μια στεριά
για ναυαγούς και μόνο
Κι εσύ μια απότομη στροφή
μες στο δικό μου δρόμο
You the door of heaven
you, also, what binds me
You, at the edge of the cliff
my only support
You the sound of the rain
you the flood
You in the depths of the soul
my most hidden hope
(refrain)
You the flash of lightning
you, also the darkness
You the thorn of the wound
my inward sign
You the laughter and the anger
you and my endurance
You the wild sea
you, my island also
You the key of fate
you, the master key also
You the blessing of my mother
you, the journey, also
(translation: Eva Johanos)
Το μέσα μου σημάδι
Στίχοι: Κώστας Φασουλάς
Μουσική: Μάριος Τόκας
Εσύ η πόρτα τ’ ουρανού
εσύ και τα δεσμά μου
Εσύ στην άκρη του γκρεμού
το μόνο στήριγμά μου
Εσύ ο ήχος της βροχής
εσύ κι η καταιγίδα
Εσύ στο βάθος της ψυχής
η πιο κρυφή μου ελπίδα
(ρεφρέν)
Εσύ το φως της αστραπής
εσύ και το σκοτάδι
Εσύ τ’ αγκάθι της πληγής
το μέσα μου σημάδι
Εσύ το γέλιο κι ο θυμός
εσύ κι η αντοχή μου
Εσύ η άγρια θάλασσα
εσύ και το νησί μου
Εσύ της μοίρας το κλειδί
εσύ και τ’ αντικλείδι
Εσύ της μάνας μου η ευχή
εσύ και το ταξίδι
The partridge and the hunter
[from a performance at the ancient theater of the Herodion; Skoulas first recites the poem, in the Cretan dialect, and then performs it as a song.]
An only son went out hunting in the mountains
and he caught a partridge at the Tsourlisto Defile.
In his hand he held it and admired it
and she as she was shaking found her voice and said:
- “Let go of my wings for a moment that I might feel relief,
to stretch my parts, take five hops,
to admire the fields of crops, the trees and the little streams,
to go and see my places, and say farewell to them.
And to secure the nest, that the hawks not see it,
to tell its master not to worry or be upset,
to tell the baby partridges not to wait for me,
and then take me with you, and do with me what you wish.”
The young man began to cry, and let her down
and his rifle he broke.
(translation: Eva Johanos)
Η πέρδικα κι’ ο κυνηγός
Μοναχογιός ανέδιασε στα όρη κυνηγάρης
και λάβωσε μια πέρδικα στο Τσουρλιστό Χαράκι.
Στη χέρα του τηνε βαστά και τηνε καμαρώνει
κι εκείνη ως αναντράνισε παίρνει φωνή και λέει:
- «Άφησε τσι φτερούγες μου λίγο να ξαλαφρώσω,
να τεντωθούν τα μέλη μου, πέντε να κάμω ζάλα,
να καμαρώσω τα σπαρτά, τα δέντρη και τα ρυάκια,
να πα να ιδώ τσι τόπους μου, να τσ’ αποχαιρετίξω.
Και να σφαλίσω τη φωλιά, γεράκια μην τη δούνε,
να πω στο νοικοκύρη τζη να μη στενοχωράται,
να πω στα περδικόπουλα να μη με περιμένουν
και τε μαζί σου πάρε με κι ό,τι κι αν θες με κάμε».
Παίρνουν το νιο τα κλάματα και χάμε την αφήνει
και το τουφέκι τό ‘σπασε.
This month (my black eyes)
traditional from Crete
vocals: Vassilis Skoulas & Manolis Lidakis
This month, the one on top
the one on top, the one that is too much
An eagle went out to hunt
to hunt and turn about
It did not hunt for hares and deer
only I am hunting for two black eyes
My black eyes, and beloved
and how are you doing without me?
My black eyes, red lips,
Come out my little one to the window
To see the sun and the moon
to see the young man who will take you
(translation: Eva Johanos)
(the first two verses of the traditional Cretan “This month,” from Vassilis’ Skoulas’ disk “Root of fire.” Manolis Lidakis sings the second verse.)
Τούτο το μήνα (Μαύρα μου μάτια)
παραδοσιακό Κρήτης
ερμηνεύουν ο Βασίλης Σκούλας & ο Μανώλης Λιδάκης
Τούτο το μήνα, τον αποπάνω,
τον αποπάνω, τον παραπάνω
Αητός εβγήκε να κυνηγήσει
να κυνηγήσει και να γυρίσει
Δεν κυνηγούσε λαγούς κι ελάφια
μόνο εκυνήγα δυο μαύρα μάτια
Μαύρα μου μάτια κι αγαπημένα
και πώς περνάτε χωρίς εμένα;
Μαύρα μου μάτια, κόκκινα χείλη,
έβγα μικρή μου στο παραθύρι
Να δεις τον ήλιο και το φεγγάρι,
να δεις το νέο που θα σε πάρει
(Οι δύο πρώτες στροφές του δημοτικού κρητικού “Τούτο το μήνα”, από το δίσκο του Βασίλη Σκουλά “Ρίζα της Φωτιάς”. Τη δεύτερη στροφή ερμηνεύει ο Μανώλης Λιδάκης.)