Paris Perysinakis / Πάρις Περυσινάκης; Greek musician and composer

Who cut [decided] [my] fate?
lyrics: Yiorgos Karatzis
music: Paris Perysinakis
vocals: Sokratis Malamas
Album: Emine

[The narration of Yiorgos Karatzis, entitled "Recklessness"
introduces the piece:]

But his passion embroidered inside him, and his mind boiled again
so that the ugly, the beautiful seemed to him to resemble
and with great recklessness he entered into such an act
that no other Greek until that point had done.
One night when it was dark, and a man could not see,
he comes out into the room of Ali as quietly as he can
and stands without speaking and in his chest
like the thundering crash of destruction his heart beat.
Iakos comes very near, touches the window,
and with emotion welling up begins to express his sorrow:

[sung]

Soul, body, heart, brain and mind and thought
in blocking off the love of you have all become confused.
And all of the charms, Emine, which God has given you
are for me knives sunk into my entrails.
Here I turn about alone, and loneliness is my companion,
and your picture, when it comes to my mind, comforts me.
Of which God was it the will, which fate, kismet
where was Christ written on earth, where Mohammed?

Who cut the cord of destiny and sewed it for me
so that each of my joys is in foreign hands?
And that with such struggle, and so much pain
every bloom of joy I cut I must pay?
But a thousand sufferings, a thousand sorrows and stings
may I have, I will be happy that you entered into my heart.
And if it is, my love, for me to feel pain because of you
still my Emine I will love you, and I will not regret it.

(translation: Eva Johanos)

Ποιος έκοψε το ριζικό
Μουσική: Πάρις Περυσινάκης
Στίχοι: Γιώργης Καράτζης
Πρώτη Εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Δίσκος: “Εμινέ”
Η αφήγηση του Γιώργη Καράτζη,με τον τίτλο “Αποκοθιά”,
προηγείται του κομματιού “Ποιος έκοψε το ριζικό”

Μα ο πόθος μέσα ντου κεντά κι ο νους του πάλι βράζει,
που τ’ άσκημο για όμορφο του φαίνεται πως μοιάζει
και με μεγάλη αποκοθιά σε τέθοια πράξη μπαίνει
που άλλος Ρωμηός ίσαμε ‘δα δεν είχε καμωμένη.
Μια νύχτα που ‘ταν σκοτεινή κι άνθρωπος δεν εθώρει,
βγαίνει στο δώμα του Αλή όσο σιγά ’ν’ εμπόρει
και στέκει δίχως να μιλεί και μες τα σωθικά ντου
σαν τση βροντής το χαλασμό εχτύπαν η καρδιά ντου.
Σιμώνει ο Γιάγκος πλια κοντά, στο παραθύρι αγγίζει
και βουρκωμένος του σεβντά το διγαβρέ αρχίζει:

[τραγούδι]

Ψυχή, κορμί, καρδιά, μυαλό και λογισμός και σκέψη
στσ` αγάπης σου τσ` αποκλαμούς όλα `χουνε μπερδέψει.
Κι όλες οι χάρες, Εμινέ, που σου` χει ο Θιός δοσμένες
είναι για μένα μαχαιριές στα σωθικά πεσμένες.
Εδά γυρίζω μοναχός κι η μοναξιά φελά με
κι η στόρησή σου, οντέ θα` ρθει στο νου,παρηγορά με.
Τίνος Θεού `τονε βουλή, ποιας μοίρας κισιμέτι
που το Χριστό `τονε γραφτό γη `που το Μουχαμέτη;

Ποιος έκοψε το ριζικό και το` ραψε για μένα
ετσά που κάθε μου χαρά να` ναι σε χέρια ξένα;
Και γιάιντα με την παιδωμή και με περίσσο πόνο
κάθε βλαστάρι τσι χαράς που κόβγω να πλερώνω;
Μα χίλια πάθη, Εμινέ, χίλιους καημούς και πρίκες
κι αν έχω, θα το χαίρομαι πως στην καρδιά μου εμπήκες..
Κι αν είναι να` χω ορτάκη μου για λόγου σου τον πόνο,
πάλι Εμινέ θα σ` αγαπώ και δεν το μετανιώνω.

Farewell
lyrics: Ilias Katsoulis
music: Paris Perisinakis
vocals: Pantelis Thalassinos

Blow softly, little wind,
West wind and Easterner;
make the sea like glass,
the sky like a diamond.

Cast away rain showers and lightning,
come and say bon voyage.

The foreign lands are a wasteland,
the foreign place a rock;
may you study seven suns,
may you count seven moons.

The foreign lands are a wasteland,
none is like your love.

Close your eyes, heart
that you may not see and shed tears;
save tears of joy
for those who return.

Cast away rain showers and lightning,
and sing the song again.

Cast away rain showers and lightning,
come and say bon voyage.

(translation: Eva Johanos)

Αποχαιρετισμός
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Πάρις Περυσινάκης
Παντελής Θαλασσινός

Φύσα αεράκι σιγανά,
Πουνέντε και Λεβάντη,
κάνε τη θάλασσα γυαλί,
τον ουρανό διαμάντι.

Διώξε βροχούλες κι αστραπές,
καλό ταξίδι έλα και πες.

Η ξενιτειά είν΄ ερημιά,
ο ξένος τόπος πέτρα,
ήλιους εφτά να μελετάς,
εφτά φεγγάρια μέτρα.

Η ξενιτειά είν΄ ερημιά,
σαν την αγάπη σου καμμιά.

Κλείσε τα μάτια σου καρδιά
μη βλέπουν και δακρύζουν,
φύλαξε δάκρυα της χαράς
για `κείνους που γυρίζουν.

Διώξε βροχούλες κι αστραπές,
και το τραγούδι ξανα΄ πες.

Διώξε βροχούλες κι αστραπές,
καλό ταξίδι έλα και πες

Here Perysinakis is playing a Cretan dance or “Jumping tune,” and playing every instrument

Εδώ παίζοντας τον “πηδηχτό”- σε όλα τα όργανα που συμμετέχουν

Paris Perysinakis / Πάρις Περυσινάκης

Leave a Reply Cancel reply