Thanassis Papakonstantinou / Θανάσης Παπακωνσταντίνου

At daybreaks I forget myself
words & music: Thanassis Papakonstantinou

I have no mask to wear to this carnival
only a net to gather the sea’s craftiness
and silence’s wealth

(twice)
Strike well, strike hard, a sugared shot of the rifle
and let the gallery feel the violence of the battle of confetti

Trash, the thought, I discard it, logic I renounce
with a secret and prolonged remorse for roads I did not attempt
at daybreaks I forget myself

Hold onto the mind, hold onto the mind to keep it from griping about the weather
it which made a clique with pain and is stingy towards sweetness

(translation: Eva Johanos)

Στις χαραυγές ξεχνιέμαι
Στίχοι & Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Mάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο
μόνο μια απόχη να τρυγώ της θάλασσας την πονηριά
και της σιωπής τον πλούτο

(δις)
Bάρα καλή, βάρα γερή, μια ντουφεκιά ζαχαρωτή
κι άσε να νοιώσει η γαλαρία του χαρτοπόλεμου τη βία

Σκουπίδι η σκέψη την πετώ, τη λογική απαρνιέμαι
μ’ ένα σαράκι αρμένικο για δρόμους που δε θέλησα
στις χαραυγές ξεχνιέμαι

Bάστα το νού, βάστα το νου να μην γκρινιάξει του καιρού
πού ‘φτιαξε με τον πόνο κλίκα και τσιγκουνεύεται στη γλύκα

Atman
Lyrics & Music: Thanasis Papakonstantinou

At Magellan’s fires,
at Mount Voras’s mast
and on the child’s knee
the same thing changes
and covers the voices.

At the sky’s galaxies
and inside my brain
the same thing is hiding,
breathing lightly
watching and waiting.

Ατμαν
Στίχοι & Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Στου Μαγγελάνου τις φωτιές,
στου Βόρα το κατάρτι
και στου παιδιού το γόνατο
το ίδιο πράγμα αλλάζει
και τις φωνές σκεπάζει.

Στους γαλαξίες τ’ ουρανού
και στο μυαλό μου μέσα
το ίδιο πράγμα κρύβεται,
ανάλαφρα ανασαίνει
κοιτάει και περιμένει.

Empty Places
Lyrics & Music: Thanasis Papakonstantinou

When, seeping from the tiredness
its opium is, heavy and sweet,
in its embrace a deep sleep seize
bringing a taste of souls’ breeze.

My empty places, the fields of dreams,
sand grains and orphaned wake water streams.

The sleeping souls become again
innocent children on a time’s train.
Over the curtain of their eyelids
raving and raging are the time’s winds.

My empty places, the fields of dreams,
sand grains and orphaned wake water streams.

While getting ready to step in a dream,
you leave behind you the earthly scene,
all temples and shrines that you have built,
of virtues and dark sins a patchy quilt.

My empty places, the fields of dreams,
sand grains and orphaned wake water streams.

Άδειοι τόποι
Στίχοι & Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Όταν σταλάξει η κούραση
το όπιο της το γλυκύ,
βαθύς ο ύπνος έρχεται
και των ψυχών την αύρα γεύεται.

Άδειοι μου τόποι, όνειρα,
κόκκοι της άμμου, απόνερα.

Όσοι κοιμούνται γίνονται
παιδιά και παραδίνονται.
Πάνω σε βλέφαρα κλειστά
του χρόνου ο άνεμος λυσσομανά.

Άδειοι μου τόποι, όνειρα,
κόκκοι της άμμου, απόνερα.

Πριν μπεις για να ονειρευτείς,
πρέπει ν’ αφήσεις καταγής,
έξω απ’ του ύπνου το τέμενος,
τις αρετές σου ή το έρεβος.

Άδειοι μου τόποι, όνειρα,
κόκκοι της άμμου απόνερα.

Evening Star
Lyrics & Music: Thanasis Papakonstantinou

The day goes by, who steals it
I knew but I forgot
The ones that worked and the ones that tried
Threw away the dirty clothes

And you my evening star
You blend with the sunset
Guileless are your eyes
Don’t lower them

The cities are always dancing
In a circadian rhythm
The lights lit up to catch up
With the unstable of the night

And you my evening star
You blend with the sunset
Guileless are your eyes
Don’t lower them

Our steps are without our will
Expensive gifts
For those that stay and wait
At nightfall for a hug

And you my evening star
You blend with the sunset
Guileless are your eyes
Don’t lower them

They will come again in the darkness
Distant flickers
To whisper, to remind
Three times in a row

Αποσπερίτης
Στίχοι & Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Η μέρα φεύγει ποιος την κλέβει
ήξερα μα ξέχασα
όσοι δουλέψαν κι όσοι παιδέψαν
τα λερωμένα πέταξαν

Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις

Οι πολιτείες πάντα χορεύουν
σε ρυθμό κιρκαδιανό
τα φώτα ανάβουν να προλάβουν
της νύχτας το μετέωρο

Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις

Τα βήματά μας άθελά μας
είναι δώρα ακριβά
γι’ αυτούς που μένουν και περιμένουν
το σούρουπο μιαν αγκαλιά

Κι εσύ αποσπερίτη μου
του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου
και μην τα κατεβάζεις

Μες στο σκοτάδι θα ‘ρθουν πάλι
μακρινές μαρμαρυγές
να ψιθυρίσουν να θυμίσουν
τρεις απανωτές φορές

The fishing boat
lyrics, music & vocals: Thanassis Papakonstantinou
Η τράτα
Στίχοι & Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Με μια τράτα ολόχρυση
με σουρωτήρι πάτο,
στο σκότος πλέει αβύθιστη
με πλήρωμα φευγάτο.

Αντί πανιά πουκάμισα
και για κουπιά τα χέρια,
ψαρεύει αναστεναγμούς
και τους πουλάει στ’ αστέρια.

Ωρέ η βάρκα μας, γκιόσα
ωρέ η κουρελού, γκιόσα.
Βρε πότε `δω και πότε αλλού
μες τα πελάγη τ’ ουρανού.
Ωρέ πότε `δω και πότε αλλού
η βάρκα μας η κουρελού.

Χιλιάδες μάτια την κοιτάν
καρδιές την προσκυνάνε,
κι όσοι παραλογίζονται
που πάει τη ρωτάνε.

Πηγαίνω μεσοπέλαγα
με τ’ άλμπουρα της νίκης,
για να χτενίσω τα λυτά
μαλλιά της Βερενίκης

Ωρέ η βάρκα μας, γκιόσα
ωρέ η κουρελού, γκιόσα.
Ρε πότε `δω και πότε αλλού
μες τα πελάγη τ’ ουρανού.
Ωρέ πότε `δω και πότε αλλού
η βάρκα μας η κουρελού

Φεγγάρι παλιοφέγγαρο
φεγγάρι μεταξένιο,
τη νύχτα κάνεις φωτεινή
κι εμένα αλλοπαρμένο.

Οι πρώτοι και καλύτεροι
σε ψάχναν στα ρυάκια,
κι εγώ από τη Λάρισα
σου στέλνω τραγουδάκια.

Ωρέ η βάρκα μας, γκιόσα
ωρέ η κουρελού, γκιόσα.
Ρε πότε `δω και πότε αλλού
μες τα πελάγη τ’ ουρανού.
Ωρέ πότε `δω και πότε αλλού
η σελήνη μας η κουρελού.

Insomnia
Lyrics, Music & vocals: Thanasis Papakonstantinou

Insomnia, you untouchable beast
without affection – not a little grain.
To a soul thirsty for a mirage you tilt
your cup, always empty, to hope in vain.

And I am having a white sleepless night,
foggy as a Sunday drizzle.
I know why at my anguished ears
you jump and lick them as a bitch.

You don’t love! Your fleas you shed off -
faraway sounds that come and talk.
Insomnia, a cacophonous player,
screeching hosannas for an elite folk.

Insomnia, hellish monster.
a churning fire is your kiss,
leaving a taste of an iron bar,
one of those ripped off old ships.

Αγρύπνια
Στίχοι & Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο!
Δίχως, μια στάλα στοργή,
σ’ όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
την κούπα σου που `ναι πάντα αδειανή.

Κι ενώ περνά η νύχτα κατάλευκη,
βροχερή σαν Κυριακή,
ξέρω γιατί, στ’ αυτί που σπαράζει,
χιμάς και γλείφεις σαν το σκυλί.

Δεν αγαπάς!Αφήνεις τους ψύλλους σου,
τους ήχους που φτάνουν από μακριά,
αγρύπνια, κακόφωνο όργανο,
που αλέθεις των εκλεκτών το “ωσαννά”.

Αγρύπνια της κόλασης κήτος,
είναι το φιλί σου φωτιά.
Αφήνει μια γεύση από σίδερο,
που `χουν ξηλώσει από καράβια παλιά.

Old wound
lyrics, music & vocals: Thanassis Papakonstantinou
Παλιά πληγή
Στίχοι & Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Βαθιά πληγή, παλιά πληγή
μονάκριβη δική μου
την ξεριζώνω απ’ την καρδιά
φυτρώνει στην αυλή μου
την ξεριζώνω απ’ την καρδιά
φυτρώνει στην αυλή μου
βαθιά πληγή, παλιά πληγή
μονάκριβη δική μου

Ανθίζει καταχείμωνο
που οι φωνές κοπάζουν
έχει τη φυλλωσιά πυκνή
και νύχια που χαράζουν
έχει τη φυλλωσιά πυκνή
και νύχια που χαράζουν
ανθίζει καταχείμωνο
που οι φωνές κοπάζουν

Αγαπημένα πρόσωπα
αγαπημένα μάτια
έρχονται σαν τα κύματα
και αφήνουν κατακάθια

Μαραίνεται απ’ το γέλιο μου
πίνει απ’ τα δάκρυα μου
έρχεται στις παρέες μου
και κλέβει τη μιλιά μου
έρχεται στις παρέες μου
και κλέβει τη μιλιά μου
μαραίνεται απ’ το γέλιο μου
πίνει απ’ τα δάκρυα μου

Βαθιά πληγή, παλιά πληγή
πες μου τι να κοιτάξω
να μπω σε κόσμο σκοτεινό
ή πάλι να αγκαλιάσω
να μπω σε κόσμο σκοτεινό
ή πάλι να αγκαλιάσω
βαθιά πληγή, παλιά πληγή
πες μου τι να κοιτάξω

Αγαπημένα πρόσωπα
αγαπημένα μάτια
έρχονται σαν τα κύματα
και αφήνουν κατακάθια

Question on the Crisis
lyrics, music & vocals: Thanassis Papakonstantinou

I asked my dog Riva if he feels
Greek, native or something relative.
He yawned and returned to his sleep
and his breathing was beautiful like a wave on the shore.
Ey-oh! F- fascism.*

I turn to the wild rosebush and ask her the same question,
if she feels Greek, bathed by the light.
“I took a staff for life, and for death a staff,”
the red blossom on her branch answers me.
Ey-oh! Fascism is rotten.

(translation: Eva Johanos)
[*F- _____ can also be understood as a sarcastic expression meaning "some kind of _____!"- in other words, not impressed]

Ερώτηση Κρίσεως
στίχοι, μουσική Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Ρώτησα το σκύλο μου το Ρίβα άμα νοιώθει
Έλληνας, αυτόχθονας ή κάτι σχετικό.
Εκείνος χασμουρήθηκε, επέστρεψε στον ύπνο
κι η ανάση του ήταν όμορφη σαν κύμα στο γιαλό.
Εό!Γαμώ το φασισμό.

Γυρνώ στην άγρια ροδιά και τη ρωτώ τα ίδια,
αν Ελληνίς αισθάνεται λουσμένη από το φως.
“Πήρα σκυτάλη για ζωή, για θάνατο σκυτάλη”
μου απαντάει ο κόκκινος, στα κλώνια της ανθός.
Εό!Σαπίλα ο φασιμός.

San Michele
lyrics, music & vocals: Thanassis Papakonstantinou
San Michele
Στίχοι & Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Δε μ΄ αναγνωρίζετε γιατί έλειπα καιρό,
τα δάκρυά μου δε σας λένε κάτι.
Λοιπόν, διηγηθείτε μου τι έγινε εδώ
να βρω ξανά του νήματος την άκρη.

Πείτε μου εκείνες τις ιστορίες σας,
που κάνουν τα καλάμια να λυγίζουν,
στα όρια των χωραφιών κι εν μέσω άπνοιας
τα μέτωπα των αγροτών δροσίζουν.
Πείτε μου εκείνες τις ιστορίες σας.

Φωτογραφίες δείξτε μου αυτών που Κυριακή
γεννήθηκαν κι εκείνων που έχουν πέσει,
από τη βάρκα λίγο πριν φτάσει στην ακτή,
γιατί η ζωή τους πια δεν τους αρέσει.

Τα τραγούδια πείτε μου που λέτε την αυγή,
σαν σβήνουνε τα φώτα στην πλατεία.
Καθώς και τ΄ απογεύματα μετά την προσευχή
και πριν να ξεκινήσει η αλητεία.
Τα τραγούδια πείτε μου που λέτε την αυγή.

Αν συνεχίζουν πείτε μου κοιτώντας τη φωτιά,
οι άνθρωποι να κάθονται στις φτέρνες,
και αν οι ομορφότερες γυναίκες στα κρυφά,
κάτω από τη γλώσσα εκτρέφουν σμέρνες.

Πείτε μου, ακόμα, αν έρχεται στην άκρη του χωριού
ο λύκος του θανάτου τους χειμώνες,
που σαν κουνούσε την ουρά το γάλα έπηζε
στα τρομαγμένα στήθη απ΄ τις λεχώνες.
Πείτε μου ακόμα αν έρχεται στην άκρη του χωριού.

Πείτε μου, μη βρέθηκε η σκάφη που, παλιά,
λουζόμουνα με ήλιο και με χιόνι
ή τα μαλλιά που φύλαξε απ΄ την πρώτη μου κούρα
η μάνα που ακόμα ρούχα απλώνει.

Το πτυελοδοχείο του Μπακούνιν το χυτό,
σύντροφοι, μήπως βρέθηκε και κείνο,
να φτύσω μέσα με θυμό που οι νέες εποχές
με κάνουνε να μοιάζω με κρετίνο.
Δε μ΄ αναγνωρίζετε γιατί έλειπα καιρό.

Sober Kiss
lyrics & music: Thanassis Papakonstantinou

A kiss which I tasted
of the waste of darkness
it could be that I dreamed it,
it could be that I took it.

For days I had it on me
wrapped in my lips
it was an offering of intoxication
and hidden torment.

The shoddy kisses of dizziness
I will put aside
and a sober kiss
I will come to ask from you.

(translation: Eva Johanos)

Φιλί αμέθυστο
Στίχοι & Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Ένα φιλί που γεύτηκα
στου σκοταδιού τη φύρα
μπορεί να το ονειρεύτηκα,
μπορεί και να το πήρα.

Για μέρες το ‘χα πάνω μου
στα χείλη τυλιγμένο,
της μέθης ήταν πρόσφορο
και βάσανο κρυμμένο.

Της ζάλης τα φτηνά φιλιά
στην άκρη θα τ’ αφήσω
κι ένα φιλί αμέθυστο
θα ‘ρθω να σου ζητήσω.

The songs I wrote
lyrics & music: Thanassis Papakonstantinou

I don’t want the songs I wrote
to ignite lighters
I would like them to rip open the fronts
to open craters

Beneath the tongue
dogs tied
thousands of words
I will not be able to stand you
you will not be able to stand me
painlessly

My words, my secret afflictions and my notes
excavate me first
I didn’t come to see the good things about me
for them to lick the time

If I am unworthy, may they be given for me
the mercy of oblivion
On the horns of the bull I was born
that may be to blame

(translation: Eva Johanos)

Τα τραγούδια που έγραψα
Στίχοι & Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Δεν θέλω τα τραγούδια που έγραψα
ν’ ανάβουν αναπτήρες
Θα ήθελα να σκίζουν τα μέτωπα
ν’ ανοίγουνε κρατήρες

Κάτω απ’ τη γλώσσα
σκυλιά δεμένα
χιλιάδες λέξεις
Δε θα σ’ αντέξω
δε θα μ’ αντέξεις
ανώδυνα

Τα λόγια τα σαράκια κι οι νότες μου
εμένα σκάβουν πρώτο
Δεν ήρθα για να βλέπω τα κάλη μου
να γλύφουνε το χρόνο

Ανάξιος αν είμαι, να μου δοθούν
της λήθης τα ελέη
Στα κέρατα του ταύρου γεννήθηκα
αυτό μπορεί να φταίει

Tell me something
lyrics, music & vocals: Thanassis Papakonstantinou
Πες μου κάτι
Στίχοι & Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Πες μου κάτι αληθινό.
Σαν την ερημιά αυτού που απαγχονίζεται,
σαν τη ροή απ’ τα ρουθούνια του πυγμάχου
και σαν την κούραση στα πόδια μου.

Πες μου κάτι αφόρητο.
Σαν τη φράση “ξέρεις τι έχω κάνει εγώ για σένα;”,
σαν την αμηχανία στους ανελκυστήρες
και σαν την απουσία του νοήματος.

Πες μου κάτι δυνατό.
Σαν τις αδυναμίες μας που φτάσαν ως τα νύχια,
σαν τα λούλουδα του κάμπου και σαν
καρτέρι των ληστών στο Δήλεσι.

Και τώρα πες μου κάτι ψεύτικο.
Σαν τα ψόφια δάχτυλα που ’σφιξα στο χέρι,
σαν τον ήλιο του χειμώνα
και σαν την ορκισμένη αγάπη της.

The Wrestler
Lyrics, music & vocals: Thanasis Papakonstantinou

One night a wrestler wind
will come from far away,
oh, you, alas
you won’t be able to sleep
once you breath him in
he will have thyme in his hair
oh, you, alas
cornels for ear rings
and in his mouth will roam
oh, you, alas
rhetorical pebbles

He’ll come down as a lord
oh, you, alas
he’ll come down as a wolf
to get colour and life
oh, you, alas
the garden of solitude
the little honeybees will turn
oh, you, alas
around the armchairs
and the crystal water
oh, you, alas
will flow from the screens

Wind, be avenging
oh, you, alas
be playful also
and if my little soul grows weary
oh, you, alas
then come and take it away
so that it watches from up high
oh, you, alas
the world’s indolence
let it be forgotten like the mountains’
oh, you, alas
snow from last year

Πεχλιβάνης
Στίχοι & Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Μια νύχτα θα ‘ρθει από μακριά, βρε αμάν αμάν
αέρας Πεχλιβάνης
να μην μπορείς να κοιμηθείς, βρε αμάν αμάν
μόλις τον ανασάνεις.
Θα ‘χει θυμάρι στα μαλλιά, βρε αμάν αμάν
κράνα για σκουλαρίκια
και μες στο στόμα θα γυρνά, βρε αμάν αμάν
ρητορικά χαλίκια.

Θα κατεβεί σαν άρχοντας, βρε αμάν αμάν
θα κατεβεί σαν λύκος
να πάρει χρώμα και ζωή, βρε αμάν αμάν
της μοναξιάς ο κήπος.
Τα μελισσάκια θα γυρνούν, βρε αμάν αμάν
γύρω απ’ τις πολυθρόνες
και το νερό το κρύσταλλο, βρε αμάν αμάν
θα ρέει απ’ τις οθόνες.

Αέρα να ‘σαι τιμωρός, βρε αμάν αμάν
να ‘σαι και παιχνιδιάρης
κι αν βαρεθεί η ψυχούλα μου, βρε αμάν αμάν
να ‘ρθεις να μου την πάρεις,
για να κοιτάει από ψηλά, βρε αμάν αμάν
του κόσμου τη ραστώνη,
να ξεχαστεί σαν των βουνών, βρε αμάν αμάν
το περσινό το χιόνι.

others’ interpretations ερμηνείες αλλωνών

To America
Lyrics & Music: Thanasis Papakonstantinou
First version: Sokratis Malamas

The place where I grew up nurses a secret grievance:
that the sea did not consent to wash its soil.
But for all that, I know that the ocean’s black wave
takes you right into the deep, or all the way to China,
A! and to America, together with Marika, Dousia and Kostis.
The place where I grew up nurses a secret grievance:
that the sea did not consent to wash its soil.
But for all that, I know that the ocean’s black wave
takes you right into the deep, or all the way to China,
A! and to America, together with Marika, Dousia and Kostis.

I watch them inside my eyes, on the old ship,
clinging to the deck like barnacles, all the emigrants:
mute women, unspeaking, saving their strength,
little children who do not realize what road they are walking.
A! Those were heavy cargoes, in the old days, leaving for America.

The curly hair of Katsaros flies in the wind
as he looks backwards to the place of his birth.
The wind brings to his ears beloved songs
that he used to play on his guitar, it has brought them to me too,
A! and to America, together with Marika, Dousia and Kostis.

And as the ragged ship unloads in the harbour,
the foreign policemen will stack them in rows.
Some will find their way and thrive,
and others will never quench their thirst until they die.
A! In America… Greece, like a wild weed, you took root there too.
I watch them inside my eyes, on the old ship,
clinging to the deck like barnacles, all the emigrants.

Στην Αμερική
Στίχοι & Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας

Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.
Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει,
που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει.
Παρόλα αυτά του ωκεανού, ξέρω, το μαύρο κύμα
σε πάει ίσα στο βυθό σε πάει και στην Κίνα.
Α! και στην Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.

Τους βλέπω μπρος τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι
σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι.
Βουβές γυναίκες, άλαλες που δύναμη αναβλύζουν,
παιδάκια που δε νιώθουνε το δρόμο που βαδίζουν.
Α! Τα χρόνια τα παλιά, βαριά φορτία φεύγαν για την Αμέρικα.

Του Κατσαρού ανεμίζουνε τα κατσαρά μαλλιά του,
καθώς κοιτάζει αντίθετα προς τη γενέτειρά του.
Του φέρνει ο άνεμος στ΄αυτιά τραγούδια αγαπημένα,
τα παιξε στην κιθάρα του, τα δωσε και σε μένα.
Α! απ’ την Αμερική, μαζί με τη Μαρίκα, το Δούσια τον Κωστή.

Και σαν το κουρελόβαρκο αδειάσει στο λιμάνι,
θα τους στοιβάξουν στη σειρά οι ξένοι πολισμάνοι.
Άλλοι θάχουν τον τρόπο τους και θα ευδοκιμήσουν
και άλλοι ως να πεθάνουνε τη δίψα δεν θα σβήσουν.
Α! στην Αμερική Ελλάδα σαν αγριόχορτο φύτρωσες και κει.
Τους βλέπω μες τα μάτια μου μες το παλιό βαπόρι
σα στρείδια στο κατάστρωμα οι μετανάστες όλοι.

The invitation
words & music: Thanassis Papakonstantinou
first performance: Dionysis Savvopoulos

With the drinking guests was I, celebrating the day
When suddenly a strong man took me out of my chair.
He beat me, whirled me around as if I was a bit of trash.
At the waterfalls of the heavens was I baptized again.

The city where I grew up sent me her kisses.
Only my sweetheart was missing because she was braiding zigres in her hair.
Brass from Goumenissa and from Gida songs played on the clarino,
and from Agiasso old men danced silently.

Near me my prophet, the little sly operator of the neighborhood,
held a primer and had March in his hand.
He opened his book to the first page.
The letters leapt out and became birds

And Joseph who was passing by- whether by fate or by chance-
pulled from his ear and gave to me a carpenter’s pencil.
“Take it and write, my boy with your good hand
whatever your soul longs for on the empty paper.”

On the Jordan I was- or maybe on the Asmaki-
and I wrote with the left- empty life- calm and with love:
“Ah, if I were only better, ah, if I weren’t a liar
and if I were not afraid of the big invitation.”

(translation: Eva Johanos)

Το κάλεσμα
Στίχοι & Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος

Με τους συμπότες ήμουνα και γιόρταζα τη μέρα,
Μα ξαφνικά ένας δυνατός με πήρε απ’ την καρέκλα.
Μ’ έδειρε, με στροβίλισε σαν να ‘μουν σκουπιδάκι.
Στους καταρράκτες τ’ ουρανού ξαναβαπτίστηκα.

Η πόλη που μεγάλωσα μου στέλνε τα φιλιά της.
Μόνο η καλή μου έλειπα γιατί έμπλεξε τις ζίγρες στα μαλλιά της.
Χάλκινα απ’ τη Γουμένισσα κι απ’ το Γιδά ζουρνάδες,
κι απ’ την Αγιάσσο γέροντες χορεύαν σιωπηλά.

Κοντά μου κι ο προφήτης μου, της γειτονιάς μαγκάκι,
κρατούσε αλφαβητάριο κι είχε στο χέρι Μάρτη.
Άνοιξε το βιβλίο του στην πρώτη τη σελίδα.
Ξεπήδησαν τα γράμματα και γίνηκαν πουλιά

Κι ο Ιωσήφ που πέρναγε –μοιραία ή κατά τύχη-
από τα’ αυτί του τράβηξε και μου ‘δωσε του μαραγκού μολύβι.
«Πάρε και γράψε, αγόρι μου με το καλό σου χέρι
ό, τι η ψυχή σου λαχταρά στο άδειο το χαρτί».

Στον Ιορδάνη ήμουνα –η μήπως στο Ασμάκι;-
κι έγραψα με τ’ αριστερό –άδεια ζωή- ήρεμα και μ’ αγάπη:
«Αχ, να ‘μουνα καλύτερος, αχ, να μην ήμουν ψεύτης
και το μεγάλο κάλεσμα να μην φοβούμουνα».

see also / να δείτε επίσης

Yiannis Angelakas [singer-songwriter] / Γιάννης Αγγελάκας

When dawn breaks

Sokrates Malamas [singer-songwriter] / Σωκράτης Μάλαμας

Rag to throw away

Vassilis Papakonstantinou sings his own songs [singer-songwriter] / Βασίλης Παπακωνσταντίνου λέει δικά του

The black cat

Yiorgos Michael [male vocalist] / Γιωργος Μιχαηλ

Three Rubaiyat

Fotis Siotas [male vocalist] / Φώτης Σιώτας

Who will remember me

Melina Kana [female vocalist] / Μελίνα Κανά

Fairuz
I talk about you
Dancing body
Sprite of the air
Tonight

Sofia Papazoglou [female vocalist] / Σοφία Παπάζογλου

The river

Thanassis Papakonstantinou, duets [duets & more] / Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ντουέττες

The drunkard (with Yiannis Haroulis)
Andromeda (with Sokrates Malamas)
The tail of the horse (with Yiorgos Michael)
Stylitis (with Melina Kana)
Tonight (with Melina Kana)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>