My own road
Lyrics: Evi Droutsa
Music: Yiorgos Theofanous
First version: Paschalis Terzis
My name on the lists of the boats,
of the airplanes, of the cheap hotels.
Escape is engraved on my face,
and you tell me we are bonded.
My self can’t restrain me,
I don’t belong to anyone, I’m mine.
Don’t give me your broken sky,
I love you and that’s how you may exterminate me,
I love you and that’s how you may exterminate me.
My own road
has chosen me years before,
the street is called “Alone”,
a dangerous word.
My own road
doesn’t show me a star,
instead of love it gives me
a suitcase in my hands.
I’m hovering in the air without a reason,
and I’m hugging myself with fear at night.
Which piece of earth can keep me,
as my thought has expatriated me?
Always routes to the same promises,
don’t tell me you love me and that you will tie me up.
I’ll get out through the cracks of life,
I’ll always be alone among thousands,
I’ll always be alone among thousands.
My own road
has chosen me years before,
the street is called “Alone”,
a dangerous word.
My own road
doesn’t show me a star,
instead of love it gives me
a suitcase in my hands. |
Ο δικός μου ο δρόμος
Στίχοι: Εύη Δρούτσα
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πασχάλης Τερζής
Τ’ όνομά μου μες στις λίστες απ’ τα πλοία,
στα αεροπλάνα, στα φτηνά ξενοδοχεία.
Η φυγή στο πρόσωπό μου χαραγμένη,
και μου λες εσύ πως είμαστε δεμένοι.
Δεν μπορεί να με κρατήσει ο εαυτός μου,
σε κανέναν δεν ανήκω, είμαι δικός μου.
Το σπασμένο ουρανό σου μη μου δώσεις,
σ’ αγαπώ κι έτσι μπορεί να μ’ εξοντώσεις,
σ’ αγαπώ κι έτσι μπορεί να μ’ εξοντώσεις.
Ο δικός μου ο δρόμος
μ’ έχει χρόνια διαλέξει,
στην οδό γράφει “μόνος”,
επικίνδυνη λέξη.
Ο δικός μου ο δρόμος
δε μου δείχνει αστέρι,
για αγάπη μου δίνει
μια βαλίτσα στο χέρι.
Στον αέρα τριγυρνάω δίχως λόγο
κι αγκαλιάζομαι τις νύχτες με το φόβο.
Ποιο κομμάτι γης μπορεί να με κρατήσει
αφού η σκέψη μου με έχει εξορίσει;
Διαδρομές πάντα στις ίδιες υποσχέσεις,
μη μου λες πως μ’ αγαπάς και θα με δέσεις.
Θα ξεφύγω απ’ της ζωής τις χαραμάδες,
πάντα μόνος θα ’μαι μέσα σε χιλιάδες,
πάντα μόνος θα ’μαι μέσα σε χιλιάδες.
Ο δικός μου ο δρόμος
μ’ έχει χρόνια διαλέξει,
στην οδό γράφει “μόνος”,
επικίνδυνη λέξη.
Ο δικός μου ο δρόμος
δε μου δείχνει αστέρι,
για αγάπη μου δίνει
μια βαλίτσα στο χέρι. |