Eleonora Zouganeli / Ελεωνόρα Ζουγανέλη

Μια θάλασσα κρυφή
και ένας φόβος που αρμενίζει
στέκει αμίλητος και ορίζει
τη ζωή μου τη μισή

Στο βράχο περιμένει
μια βαλίτσα και ένα βλέμμα
αχ να `ταν Θεέ μου ψέμα
να μην έφευγες ποτέ

Είν’ η αγάπη της αρρώστιας γιατρικό
να ξεφύγω απ’ της ζωής μου το μαρτύριο
κρύβω μέσα στη καρδιά μου μυστικό
προσευχή στο βραδινό σιωπητήριο

Θα ξαναρθώ με δυο φτερά
και της λύρας το τραγούδι
να γίνει ο έρωτας λουλούδι
κι ο χορός αστροφεγγιά

Είν’ η αγάπη της αρρώστιας γιατρικό
να ξεφύγω απ’ της ζωής μου το μαρτύριο
κρύβω μέσα στη καρδιά μου μυστικό
προσευχή στο βραδινό σιωπητήριο

Όπως τον ήλιο το πρωί στον ουρανό
όπως την άνοιξη που ανθίζει στην καρδιά μου
όπως μια χούφτα πεντακάθαρο νερό
όπως το φίλο που του λέω τα μυστικά μου.

Έτσι απλά σ΄ αγαπώ, σ΄ αγαπώ,
δίχως τραγούδια και λόγια μεγάλα.
Μες στην καρδιά σου, καρδιά μου, αν μπω,
τότε θα βρούμε καιρό και για τ΄ άλλα.

Όπως το όμορφο τραγούδι το παλιό
όπως το πάρκο το μικρό στη γειτονιά μου
όπως την έξοδο το βράδυ στο στρατό
όπως το πρώτο το μισθό απ΄ τη δουλειά μου.

Έτσι απλά σ΄ αγαπώ, σ΄ αγαπώ,
δίχως τραγούδια και λόγια μεγάλα.
Μες στην καρδιά σου, καρδιά μου, αν μπω,
τότε θα βρούμε καιρό και για τ΄ άλλα.

Χαρά μου μάτια μου γλυκά
βλέφαρα στολισμένα
της χρυσαυγής τα χρώματα
έχεις ταξιδεμένα
Χαρά μου στόμα μου γλυκό
με το χαμόγελό σου
να σεριανάς τον άγγελο
που έχεις στο πλευρό σου

Κοιμήσου αγγελούδι μου
βελούδινο το βράδυ
το στήθος μου προσκέφαλο
και η ψυχή μου χάδι

Φεγγοβολάς βλαστάρι μου
στ’όνειρο ταξιδεύεις
τους γαλαξίες τριγυρνάς
και το Θεό γυρευέις
Ο ύπνος που σε τύλιξε
τώρα σε φέρνει πίσω
και’γω που είμαι πλάι σου
χάρες να σε στολίσω