Ludovikos of Anoyeion / Λουδοβίκος των Ανωγείων

Almond tree
lyrics, music & vocals: Ludovikos of Anoyeion

An almond tree in bloom
in the sunshine of winter
without cares reflects itself
in the peaceful pond
but suddenly the cruel north wind
begins to swell up
and all the clouds of the sky
begin to approach from behind

It is lost, the reflection of brightness
and the waters become murky
the clouds in layers
lower themselves to the earth.
The wind hits the branches
and scatters her blossoms
and it seems to you as they fall
that it begins to snow…

The bridal gown was stained with blood
the lips withered
the veil and the wreaths
down on the earth they left them.

(translation: Eva Johanos)

Αμυγδαλιά
Στίχοι & Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων

Μιαν ανθισμένη αμυγδαλιά
στον ήλιο του χειμώνα
αξέγνοια καθρεφτίζεται
στον ήσυχο λιμνιώνα
μα ξάφνου ο κακός βοριάς
αρχίζει να φουσκώνει
κι όλα τα νέφη τ`ουρανού
από πίσω να ζυγώνει.

Χάνεται το αντιλάμψισμα
και τα νερά θολώνουν
τα σύννεφα στραταριστά
στο χώμα χαμηλώνουν.
Χτυπά ο αέρας τα κλαδιά
και τ`άνθη της σκορπίζει
και φαίνεταί σου ως πέφτουνε
αρχίζει να χιονίζει…

Το νυφικό ματώθηκε
τα χείλη εμαραθήκαν
το πέπλο και τα στέφανα
χάμε στη γης τ`αφήκαν.

The Cha’i'nis*
words and music, Ludovikos of Anogeion

The bullet hit him in the back
and he took three steps and stood
and he took three steps and stood

The white shirt bleeds
a red rose speeads
a red rose spreads

Drops its rose petals leave behind
the bloody rose of Cha’i'ni

He bent his knees and fell
and dragged himself on the mirror of rainwater

And he saw, in his face, Eleni
dressed in black, waiting for him

A sheet of vapor the night prepares
the light of the moon and covers him
the light of the moon and covers him

Since he had no mother to weep for him
and sing beautiful mourning songs for him

(translation: Eva Johanos)
*(The Cha’i'nis is the rebel in the mountains, the outlaw. Chainides were Cretans who went out into the mountains during the Tourkokratia (Turkish occupation of Greece)

Ο Χα’ι’νης
Στίχοι & Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων

Η σφαίρα τον επέτυχε στη πλάτη
κι’ έκαμε τρία βήματα κι’ εστάθη
κι’ έκαμε τρία βήματα κι’ εστάθη

Το άσπρο του πουκάμισο ματώνει
κόκκινο τριαντάφυλλο απλώνει
κόκκινο τριαντάφυλλο απλώνει

Στάλες τα ροδοπέταλά του αφήνει
το ματωμένο ρόδο του Χαΐνη

Ελύγισε τα γόνατα και πέφτει
και σύρθηκε στο βροχινό καθρέφτη

Κι’ είδε στο πρόσωπό του την Ελένη
μαυροντυμένη και να περιμένει

Αχνό σεντόνι η νύχτα ετοιμάζει
το φως του φεγγαριού και τον σκεπάζει
το φως του φεγγαριού και τον σκεπάζει

Γιατί δεν είχε μάνα τον κλαίει
κι’ όμορφα μοιρολόγια να του λέει

(*Χαϊνης είναι ο αντάρτης στα βουνά, ο φυγόδικος. Χαϊνηδες ήταν κρητικοί που βγήκαν στα βουνά κατά την τουρκοκρατία)

The Color of Love
words and music: Ludovikos of Anogeion

What is the color of love-
who will tell me it?

If it is red like the sun
it will burn like fire.
Yellow like the moon
it will suffer from loneliness.

If it is the color of the sky
it will be far away.
If it is black like the night
it will be crafty.

What is the color of love-
who will tell me it?

If it is a white cloud
It leaves and passes.
If it is a white jasmine flower
the blossom spoils
If it is a white jasmine flower
the blossom spoils

If it is the rainbow
which cannot be grasped
It always seems that I am arriving there
and it always disappears
It always seems that I am arriving there
and it always disappears

What is the color of love-
who will tell me it?

(translation: Eva Johanos)

Το Χρώμα της Αγάπης
στίχοι και μουσική Λουδοβίκος των Ανωγείων

Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιός θα μου το βρεί;

Να’ναι κόκκινο σαν ήλιος
θα καίει σαν φωτιά.
Κίτρινο σαν το φεγγάρι
θα’χει μοναξιά.

Να’χει τ’ουρανού το χρώμα
θα΄ναι μακριά.
Να’ναι μαύρο σαν τη νύχτα
θα’ναι πονηρή.

Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιός θα μου το βρεί;

Να’ναι άσπρο συννεφάκι
φεύγει και περνά.
Να΄ναι άσπρο γιασεμάκι
στον ανθό χαλά.
Να΄ναι άσπρο γιασεμάκι
στον ανθό χαλά.

Να’ναι το ουράνιο τόξο
που δεν πιάνεται
Όλο φαίνεται πως φτάνω
κι’όλο χάνεται.
Όλο φαίνεται πως φτάνω
κι’όλο χάνεται.

Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιός θα μου το βρεί;

Curse you Eros
lyrics, music & vocals: Ludovikos of Anoyeion

Eros always catches me
no matter how much I run
because he is winged
and I have no wings.

Less than one moment
for eyes to look at one another
a whole life may pass
without them forgetting.

Curse you Eros
how you have made me
ah, that I could see you one morning
with your bow broken
your bow broken.

I will go out high on the clouds
to sit on an edge
and where you will see fine rain
it will be my own tears.

It is my first time seeing
fire on top of the snow
games with Eros
that melt I will not play again.

Curse you Eros
how you have made me
ah, that I could see you one morning
with your bow broken
your bow broken.

A small child Eros
makes me every so often
and I will leave this life
without growing up.

Curse you Eros
how you have made me
ah, that I could see you one morning
with your bow broken
your bow broken.

(translation: Eva Johanos)

Ανάθεμά σε έρωτα
Στίχοι & Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων

Πάντα με πιάνει ο έρωτας
όσο πολύ κι αν τρέχω
γιατί είν’ εκείνος φτερωτός
κι εγώ φτερά δεν έχω.

Λιγότερο από μια στιγμή
μάτια να κοιταχτούνε
μπορεί να φύγει μια ζωή
να μη λησμονηθούνε.

Ανάθεμά σε έρωτα
πώς μ’ έχεις καμωμένο
α που να ειδώ ένα πρωί
το τόξο σου σπασμένο
το τόξο σου σπασμένο.

Θα βγω ψηλά στα σύννεφα
να κάτσω σε μιαν άκρη
κι όπου θα ειδείς ψιλή βροχή
θα είν’ το δικό μου δάκρυ.

Πρώτη φορά μου το θωρώ
φωτιά στο χιόνι απάνω
παιγνίδια με τον έρωτα
που λιώνουν δεν ξανακάνω.

Ανάθεμά σε έρωτα
πώς μ’ έχεις καμωμένο
α που να ειδώ ένα πρωί
το τόξο σου σπασμένο
το τόξο σου σπασμένο.

Μικρό παιδί ο έρωτας
με κάνει κάθε τόσο
και θα μισέψω απ’ τη ζωή
χωρίς να μεγαλώσω.

Ανάθεμά σε έρωτα
πώς μ’ έχεις καμωμένο
α που να ειδώ ένα πρωί
το τόξο σου σπασμένο
το τόξο σου σπασμένο.

Love is always sung
lyrics, music & vocals: Ludovikos of Anoyeion
Η αγάπη τραγουδιέται πάντα
Στίχοι & Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων

Καθόταν με τα βλέφαρα χαμηλωμένα
κι έπαιζε με τις άκρες των μαλλιών
κι η σιωπή μιλούσε για μια θλίψη
που καθόταν στην άκρη των χειλιών.

Στα βλέφαρά της έδυσεν ο ήλιος
κι η σκέψη της νυχτώθηκε μακριά
και η σφιχτή κοτσίδα της λυμένη
έπεφτε στου γυμνού της ώμου τη μεριά.

Η αγάπη τραγουδιέται πάντα
σε τόνους μελαγχολικούς.
Είναι μια μπόρα που μας θέλει νέους,
απροετοίμαστους και μοναχούς.

No fell asleep in the arms of yes
lyrics & music: Ludovikos of Anogeion
vocals: Ludovikos of Anogeion, Stella & Maria Tzanoudaki

Between the no
and the hidden yes
my life disappeared
great sky.

It is not hidden in the night
the white jasmine flower.
Love was broken when you said don’t;
love was broken when you said don’t.

I go out on the air
with a paper wing.
Far away from you I can’t bear it,
and I cannot be near you.
I can’t bear to be near you,
and I can’t be far away from you.

Turn down the lights
great sky,
the no fell asleep
in the arms of yes,
the no fell asleep
in the arms of yes.

(translation: Eva Johanos)

Το όχι αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του ναι
Στίχοι & Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Λουδοβίκος των Ανωγείων & Στέλλα Τζανουδάκη & Μαρία Τζανουδάκη

Ανάμεσα στο όχι
και στο κρυμμένο ναι
χάθηκε η ζωή μου
μεγάλε ουρανέ.

Δεν κρύβεται στη νύχτα
το άσπρο γιασεμί.
Λύγισε η αγάπη όταν είπες μη,
λύγισε η αγάπη όταν είπες μη.

Βγαίνω στον αέρα
με χάρτινο φτερό.
Μακριά σου δεν αντέχω,
κοντά σου δεν μπορώ.
Κοντά σου δεν αντέχω,
μακριά σου δεν μπορώ.

Χαμήλωσε τα φώτα
μεγάλε ουρανέ,
το όχι αποκοιμήθηκε
στην αγκαλιά του ναι,
το όχι αποκοιμήθηκε
στην αγκαλιά του ναι.

Where love resides
Lyrics & Music: Ludovikos ton Anoyeion

If silence does not make you feel awkward
If you can say both yes and no
with equal ease
this is where love resides.

If you hear the footsteps
and you know them
you are tied down yet you freely walk
this is where love resides.

When you ask how, when, where, why?
Love does not reside there

If you give a look
and yet it is more than enough
and you secretly look behind the window
when she is leaving,
this is where love resides.

When you ask how, when, where, why?
Love does not reside there
When you ask how, when, where, why?
Maybe it even resides there

But if you can not forgive
You will never find out where love resides.

Πού η αγάπη κατοικεί
Στίχοι & Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων

Αν η σιωπή δε φέρνει αμηχανία
το ναι και τ’ όχι αν το λες
με ίδια ευκολία,
εκεί η αγάπη κατοικεί.

Τα βήματα όταν ακούς
και τα γνωρίζεις
δεμένος μα ελεύθερος βαδίζεις,
εκεί η αγάπη κατοικεί.

Όταν ρωτάς πώς, πότε, πού, γιατί;
Η αγάπη εκεί δεν κατοικεί.

Αν ένα βλέμμα δίδεις
κι όμως περισσεύγει
κρυφοκοιτάς πίσω απ’ το τζάμι
όταν φεύγει,
εκεί η αγάπη κατοικεί.

Άμα ρωτάς πώς, πότε, πού, γιατί;
Η αγάπη εκεί δεν κατοικεί.
Άμα ρωτάς πώς, πότε, πού, γιατί;
ίσως και κει να κατοικεί.

Μα αν δεν μπορείς να συγχωρείς
πού μένει η αγάπη δε θα βρεις.

White lily
lyrics & music: Ludovikos of Anoyeion
vocals: Ludovikos,
back-up vocals Mariastella Tzanoudaki

Like a white lily in a celestial hand
you came into my sleep, my old love.

Ancient women embroider with needles
trees, corals dressed on the snow.

Now that you are not here, I will tell you
not a day goes by that I don’t think of you.

I will be hidden in the white slipper
to wound you as a small pebble.

Now that you are not here, I will tell you
not a day goes by that I don’t think of you.

Now that you are not here, I will tell you
you are for me the “I love you.”

Like a white lily in a celestial hand
you came tonight again, my old love.

(translation: Eva Johanos)

Άσπρο Κρίνο
Στίχοι & Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Τραγούδι: Λουδοβίκος
β’ φωνή: Μαριαστέλλα Τζανουδάκη

Σαν άσπρο κρίνο σε ουράνιο χέρι
ήρθες στον ύπνο παλιό μου ταίρι.

Γυναίκες αρχαίες κεντούν στο βελόνι
δέντρα, κοράλια ντυμένα στο χιόνι.

Τώρα που λείπεις θα σου το πω
δε φεύγει μέρα να μη σε σκεφτώ.

Θα ‘μαι κρυμμένος στο άσπρο γοβάκι
να σε πληγώνω σα χαλικάκι.

Τώρα που λείπεις θα σου το πω
δε φεύγει μέρα να μη σε σκεφτώ.

Τώρα που λείπεις θα σου το πω
είσαι για μένα το “Σ’ αγαπώ”.

Σαν άσπρο κρίνο σε ουράνιο χέρι
ήρθες κι απόψε παλιό μου ταίρι.

A somehow small desire
lyrics: Vicentzos Kornaros
music & vocals: Ludovikos of Anogeion

In the beginning it was very small and invisible, without anything else,
but the small over time became big.

And slowly, gently, the desire came into my depths,
and made roots and branches, shoots and leaves and blossoms.

A somehow small desire aroused my mind
and two wings made in my thought:
So let this desire fly, into the great expanse of the sky
and as long as there is a sign of fire, let it burn out its excitement there.
And for that reason I threw myself from a precipice, since I don’t have wings,
because I lived in the lowlands and chased after the high places,
and still this desire does not want to leave me,
so for this reason I make other wings, and again fly to the heights,
and again I find the fire, and again it pricks me
and from the heights where I find myself it throws me down low again.

(translation: Eva Johanos)

Μια κάποια λίγη πεθυμιά
Στίχοι: Βιτσέντζος Κορνάρος
Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων

Αρχή ήτονε πολλά μικρή κι άφαντη δίχως άλλο,
μα το μικρό με τον καιρό εγίνηκε μεγάλο.

Κι αγάλια-αγάλια η πεθυμιά μ’ έβανεν εις τα βάθη,
κι ήκαμε ρίζες και κλαδιά, βλαστούς και φύλλα κι άθη.

Μια κάποια λίγη πεθυμιά ξεσήκωσε το νου μου
και δυο φτερούγες ήκαμε μέσα του λογισμού μου:
Τούτες την πεθυμιά πετού, στον ουρανό την πάσι
κι όσο σημώνου τση φωτιάς, τσι καίγει εκείν’ η βράση.
Και πάραυτας γκρεμνίζομαι, απείς φτερά δεν έχω,
γιατί ήφηκα τα χαμηκά και τα ψηλά ξετρέχω,
και πάλι εκείνη η πεθυμιά δε θέλει να μου λείψη,
πάραυτας κάνω άλλα φτερά, πάλι πετώ στα ύψη,
και πάλι βρίσκω τη φωτιά, πάλι ξανακεντά με
κι απ’ τα ψηλά που βρίσκομαι με ξαναρίχνει χάμαι.

The tears are for two reasons
lyrics & music: traditional from Crete
performed by Ludovikos of Anogeion
Τα δάκρυα είναι δυο λογιώ
Στίχοι & Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις:
Λουδοβίκος των Ανωγείων

Ξύπνα κι ο έρωτας περνά
από τη γειτονιά σου, ζουμπούλι μου.
Χρυσή κορδέλα σου κρατεί
να δέσεις τα μαλλιά σου, ζουμπούλι μου.

Στο βορεινό παράθυρο
στο γιασεμί ‘πο κάτω,
μου ‘πεσε το μαντήλι μου
χαιρετισμούς γεμάτο.

Πού είσαι διαμάντι και ρουμπί
κι ανθέ του μαλαμάτου,
που έχω δυο λόγια να σου πω
του παραπονεμάτου.

Ήθελα να ‘μαι δάκρυ σου
όταν θα κλαις να βγαίνω
στο όμορφό σου πρόσωπο
περίπατο να πιένω.

Τα δάκρυα είναι δυο λογιώ,
ένα των πονεμένων
και τ’ άλλο στη συνάντηση
των πολυαγαπημένων.

Φεύγεις και σφίγγω τη καρδιά,
το δάκρυ μη προβάλλει
για να το βγάλω στη χαρά
όταν γυρίσεις πάλι.

see also / να δείτε επίσης

Lizeta Kalimeri & Ludovikos of Anoyeion [duets & more] / Λιζέτα Καλημέρη & Λουδοβίκος των Ανωγείων

In the lakes of your eyes/Meryl

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>