When I hear them talking about the time
when I hear them talking about the war
when I hear today the Aegean becoming poetry
and flooding the living rooms
when I hear that my ideas are suspect
that they must be put in order and placed in a safety deposit box
when I hear you speak I always become silent.
When I sometimes hear in my sure ears
strange sounds faraway whisperings
when I hear trumpet calls and war songs
endless speeches hymns and applauding
when I hear them talking about freedom
about laws evangelizing about an orderly life
when I hear them laughing
when I hear them talking again I always become silent.
But sometime when the cold silence will rain all around the earth
Sometime when they will have run out of meaningless prattling
And all of them will be awaiting, surely, the voice
I will open my mouth
The gardens will be filled with waterfalls
in their own dirty courtyards the munitions factories
the young, transported, will follow with verses but no hymns
nor obedience to the awesome power.
Again I give you a vision.
(translation: Eva Johanos)
Όταν
- Μιχάλης Κατσαρός
Όταν ακούω να μιλάν για τον καιρό
όταν ακούω να μιλάνε για τον πόλεμο
όταν ακούω σήμερα το Αιγαίο να γίνεται ποίηση
να πλημμυρίζει τα σαλόνια
όταν ακούω να υποψιάζονται τις ιδέες μου
να τις ταχτοποιούν σε μια θυρίδα
όταν ακούω σένα να μιλάς εγώ πάντα σωπαίνω.
Όταν ακούω κάποτε στα βέβαια αυτιά μου
ήχους παράξενους ψίθυρους μακρινούς
όταν ακούω σάλπιγγες και θούρια
λόγους ατέλειωτους ύμνους και κρότους
όταν ακούω να μιλούν για την ελευθερία
για νόμους ευαγγέλια για μια ζωή με τάξη
όταν ακούω να γελούν
όταν ακούω πάλι να μιλούν εγώ πάντα σωπαίνω.
Μα κάποτε που η κρύα σιωπή θα περιβρέχει τη γη
κάποτε που θα στερέψουν οι άσημες φλυαρίες
κι όλοι τους θα προσμένουνε σίγουρα τη φωνή
θ’ ανοίξω το στόμα μου
θα γεμίσουν οι κήποι με καταρράχτες
στις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσια
οι νέοι έξαλλοι θ’ ακολουθούν με στίχους χωρίς ύμνους
ούτε υποταγή στην τρομερή εξουσία.
Πάλι σας δίνω όραμα.
Resist
verses: Michalis Katsaros
music & vocals: Thanassis Gaifyllias
Resist, him who builds a small little house
and says “I am well here.”
Resist, him who returned again to his house and says “Praise God.”
The Persian rug of the apartment buildings
the short man of the office
the import-export company
the government education and the tax
resist even me, who is telling you this.
Resist him who salutes from the stands
for unending hours the parades.
The President of the Court of Appeals resist,
music, drums and parades,
all the higher congresses who prattle,
drink coffees congressmen and counselors,
that sterile lady who distributes copies of saints’ [icons],
frankincense and balsam.
Resist all those who call themselves great
and write speeches next to the stove.
The terrible flags of the governments and diplomacy,
the munitions factories,
those who call beautiful words lyricism,
the sweet songs with the laments,
the onlookers, the wind…
Resist.
(translation: Eva Johanos)
Αντισταθείτε
Στίχοι: Μιχάλης Κατσαρός
Μουσική & ερμηνεια- Θανάσης Γκαϊφύλλιας
Αντισταθείτε, σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει καλά είμ’ εδώ.
Αντισταθείτε, σ’ αυτόν που πάλι γύριζε στο σπίτι
και λέει Δόξα σοι ο Θεός.
Στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
τον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση και το φόρο
αντισταθείτε σε μένα ακόμα που ιστορώ.
Αντισταθείτε, σ’ αυτόν που χαιρετά απ’ την εξέδρα
ώρες ατέλειωτες τις παρελάσεις.
Στον Πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε,
στις μουσικές, τα τούμπανα και τις παράτες,
σ’ όλα τα ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε,
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι,
σ’ αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει έντυπα αγίων,
λίβανον και σμύρναν.
Αντισταθείτε, σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
και γράφουν λόγους πλάι στη θερμάστρα.
Στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία,
στα εργοστάσια πολεμικών υλών,
σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια,
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους,
στους θεατές, στον άνεμο…
Αντισταθείτε.