Different kind of a day
Lyrics: Tasoula Thomaidou
Music: Takis Bougas
First version: Tania Tsanaklidou
I woke up this morning so happy
I pushed the whimper away from me
my eyes turned to glimmer
I began my life from the start
I glanced at the city tenderly
I chased away the grey cloud
I felt shining like a star
through little darkened people
Different kind of a day I’m lighting a fire
I’m telling you good morning, I’m embracing you
Different kind of a day, a nice moment out of the blue
along with the rest I love myself as well
I love me
I counted the world twice
the good things lie within simplicity
just like when we’re together
how good it is to have a cup of coffee
Through a chain of complaints
my life escaped and is changing
today my soul is celebrating
and I’ll see it all with colour
Different kind of a day I’m lighting a fire
I’m telling you goodmorning, I’m embracing you
Different kind of a day, a nice moment out of the blue
along with the rest I love myself as well
I love me
Ξύπνησα κεφάτη το πρωί
έδιωξα από πάνω μου την γκρίνια
έγιναν τα μάτια μου λουστρίνια
πήρα τη ζωή μου απ’ την αρχή
Κοίταξα την πόλη τρυφερά
έδιωξα το σύννεφο το γκρίζο
ένιωσα σαν άστρο να γυαλίζω
μέσα σ’ ανθρωπάκια σκοτεινά
Αλλιώτικη μέρα ανάβω φωτιά
σου λέω καλημέρα σε παίρνω αγκαλιά
Αλλιώτικη μέρα καλό ξαφνικό
μαζί μ’ όλα τ’ άλλα κι εμένα αγαπώ
μ’ αγαπώ
Μέτρησα τον κόσμο δυο φορές
μέσα στα απλά ειν’ τα ωραία
όπως όταν είμαστε παρέα
τι καλό που κάνει ένας καφές
Μέσα από παράπονα συρτά
ξέφυγε κι αλλάζει η ζωή μου
σήμερα γιορτάζει η ψυχή μου
κι όλα θα τα δω χρωματιστά
Αλλιώτικη μέρα ανάβω φωτιά
σου λέω καλημέρα σε παίρνω αγκαλιά
Αλλιώτικη μέρα καλό ξαφνικό
μαζί μ’ όλα τ’ άλλα κι εμένα αγαπώ
μ’ αγαπώ
The children draw on the wall
words: Michalis Bourboulis
music: Yiorgos Hatzinasios
first performance: Tania Tsanaklidou
The children draw on the wall
two hearts with a sun in the middle.
I get light from the sun and I create love
and you tell me that you like it.
The children sing in the streets
and their voice changes the world.
The darkness is scattered and the world blooms
like a blossom on the windowsill.
My heart is a cloud
and my life a celebration in the square.
I love you and the wide world how much it seems
like a small town.
(translation: Eva Johanos)
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση.
Παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη
και μου λες πως σ’ αρέσει.
Τα παιδιά τραγουδούν μες στους δρόμους
κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει.
Τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα λουλουδίζει
σαν ανθός στο περβάζι.
Ένα σύννεφο είν’ η καρδιά μου
κι η ζωή μου γιορτή σε πλατεία.
Σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος πόσο μοιάζει
με μικρή πολιτεία.
The song of the lake (The seagull)
lyrics: Arletta
music: Eleni Karaindrou
Tania Tsanaklidou
In the water a gold fish you slide
and I the fisherman with an empty net
You a sea and I your shipwrecked sailor
In your embrace I die and live
You are the south wind and I a lost bird
Wherever you want you take me, you toss me
You are the north wind, you freeze my wings
And afterwards with one kiss you take me up high
You hold the wheel and the sails
And I, a lost lonely child
You a witch, and I your follower
Without you I do not know how to live
You are the south wind and I a lost bird
Wherever you want you take me, you toss me
You are the north wind, you freeze my wings
And afterwards with one kiss you take me up high
(translation: Eva Johanos)
Το τραγούδι της λίμνης (Ο γλάροσ)
Στίχοι: Αρλέτα
Μουσική: Ελένη Καραΐνδρου
Τάνια Τσανακλίδου
Μεσ’ στο νερό ψάρι χρυσό γλιστράς
κι εγώ ψαράς με δίχτυ αδειανό
Θάλασσα εσύ κι εγώ ο ναυαγός σου
Στην αγκαλιά σου πεθαίνω και ζω
Είσαι νοτιάς κι εγώ πουλί χαμένο
Εκεί που θέλεις με πηγαίνεις, με πετάς
Είσαι βοριάς, παγώνεις τα φτερά μου
Κι ύστερα μ’ ένα φιλί ψηλά με πας
Κρατάς εσύ τιμόνι και πανιά
Κι εγώ παιδί χαμένο μοναχό
Μάγισσα εσύ κι εγώ ακόλουθός σου
Χωρίς εσένα δεν ξέρω να ζω
Είσαι νοτιάς κι εγώ πουλί χαμένο
Εκεί που θέλεις με πηγαίνεις, με πετάς
Είσαι βοριάς, παγώνεις τα φτερά μου
Κι ύστερα μ’ ένα φιλί ψηλά με πας
The hour of my birth the fates got out of work
alone I sat and held onto life
I held onto a crate of beer
alone I sat and held onto life
I dreamed on a crate of beer
Your lying words, poison and agonizing expectation
alone I married, I found you and fell in love with you
I struggled in this society
alone I married, I found you and trusted you
I became a laughingstock in this lowdown society
Fire and resurrection, heart you hurt, and go ahead and break them
fire and energy, heart crazy and weak
in the world to which we have come, we have had enough of cliffs
The hour I first walked they brought me the gifts
for only one night I held on, and on that night I strayed from the path
I strayed from the path and they told me to go on
for only one night I held on, and on that night I kneeled
and left the path on the first descent
Fire and resurrection, heart you hurt, and go ahead and break them
the years that I arrived to live
fire and energy, heart crazy and weak
in the world to which we have come, we have had enough of cliffs
Την ώρα που γεννιόμουνα σχολάγανε οι μοίρες
μονάχη μου καθόμουνα κι απ’ τη ζωή κρατιόμουνα
κρατιόμουνα σ’ ένα καφάσι μπίρες
μονάχη μου καθόμουνα κι απ’ τη ζωή κρατιόμουνα
κι ονειρευόμουνα σ’ ένα καφάσι μπίρες
Την ώρα που περπάτησα μου φέραν και τα δώρα
μια νύχτα μόνο κράτησα κι απάνω της γονάτισα
γονάτισα και μου ’λεγαν προχώρα
μια νύχτα μόνο κράτησα κι απάνω της ξεστράτισα
και παραστράτησα στην πρώτη κατηφόρα
Φωτιά κι ανάσταση καρδιά πονάς και σπάσ’ τα εσύ
τα χρόνια που ’φτασα να ζω
φωτιά και δύναμη καρδιά τρελή κι αδύναμη
στον κόσμο που ’ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό
Τα λόγια σου τα ψεύτικα φαρμάκι κι αγωνία
μονάχη μου παντρεύτηκα σε βρήκα σ’ ερωτεύτηκα
παιδεύτηκα σ’ αυτή την κοινωνία
μονάχη μου παντρεύτηκα σε βρήκα σ’ εμπιστεύτηκα
και ρεζιλεύτηκα στην παλιοκοινωνία
Φωτιά κι ανάσταση καρδιά πονάς και σπάσ’ τα εσύ
τα χρόνια που ’φτασα να ζω
φωτιά και δύναμη καρδιά τρελή κι αδύναμη
στον κόσμο που ’ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό
Near the waves
I will build my palace
I will put gates
with chains and peacocks.
And, in the sea
I ‘ll drop my bed
because loving
has destroyed my years
I ‘ll sleep on the floor,
I will close my eyes,
because there are many people,
who are like broken pieces
I wake up midnight
and I open the window;
that I ‘m doing
who learnt you as weakness?
Counting
my zero with the infinity
and find disabled
the world on some marks.
I ‘ll sleep on the floor,
I will close my eyes,
because there are many people,
who are like broken pieces…
Κοντά στα κύματα
θα χτίσω το παλάτι μου
Θα βάλω πόρτες
μ’ αλυσίδες και παγώνια
Και μες στη θάλασσα
θα ρίξω το κρεβάτι μου
γιατί κι οι έρωτες
μου φάγανε τα χρόνια
Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια
Ξυπνώ μεσάνυχτα
κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω
ποιος σου το’ πε αδυναμία
Που λογαριάζω
το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο
τον κόσμο στα σημεία
Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια…
Mum I am growing old
Lyrics: Lina Nikolakopoulou
Music: Stamatis Kraounakis
First version: Tania Tsanaklidou
The clothes I never learnt how to wash
I put in a black bag and bring them to you
You are asking me about my career
my night and my day
and I manage to speak to you
And I am thinking about drinking Coka Cola
so everything is the same but everything changes
and I open your fridge
your “hello” and your “goodbye”
it’s all i ever wanted in my life
Mummy I am hungry
Mummy I am afraid
Mummy I am growing old
and i am very worried to become the person you always dreaded..
nice, young and unlucky
The years you spend raising me up
i hope you know that i have in my mind
and although i finished with a first
i have no good news
mummy, everything in this world is written
Thirty summers and winters
i bring you wild anemonies
and look, what a mystery
the world’s standard
says that we look so similar
Mummy I am hungry
Mummy I am scared
Mummy I am growing old
and i am very worried to become the person you always dreaded..
nice, young and unlucky
(spoken) “I can’t bear any more; let’s stop for a bit.”
Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω
τα βάζω στη σακούλα και σ΄ τα φέρνω.
Ρωτάς για την καριέρα μου
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω.
Και σκέφτομαι που πίνω κόκα κόλα
για να `ναι πάντα ίδια αλλάζουν όλα.
Κι ανοίγω το ψυγείο σου,
το “έλα” και το “αντίο” σου
ζητούσα στη ζωή μου πάνω απ΄ όλα.
Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να `μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.
Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα
να ξέρεις πως σου τα `χω φυλαγμένα.
Και τέλειωσα με άριστα
αλλά δεν έχω ευχάριστα,
όλα στον κόσμο είναι γραμμένα.
Τριάντα καλοκαίρια και χειμώνες
τις άγριες σού φέρνω ανεμώνες.
Και κοίτα, ένα μυστήριο
του κόσμου το κριτήριο
πως μοιάζουμε μου λέει σαν δυο σταγόνες.
Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να `μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.
Τόσο καπνό που πίνω μέσα μου
άμα τον είχα ταξιδέψει,
θα ‘χα γυρίσει όλη τη γη
από τη νύχτα ως την αυγή
παρά που λες πως μ’ αγαπάς
να ‘χα πιστέψει.
Γιατί τώρα είναι σπάνιο
να ξοφλήσω το δάνειο
που ‘χα πάρει απ’ το χθες
για να ελπίζω
σ’ έναν αγώνα τιτάνιο
σαν υπερωκεάνιο
μες την ομίχλη στεριά να σφυρίζω.
Παναγιά μου εσύ του Νοτιά
της καρδιάς μου η γη ξενιτιά
της καρδιάς μου η γη
μια βαθιά πληγή
που την κλείνει του χρόνου η φωτιά.
Τόσο καπνό που είδαν τα μάτια μου
άμα τα βλέφαρα είχα κλείσει
ίσως και να ‘χα ονειρευτεί
πως σαν την έρημο καυτή
είν’ η ψευτιά που λόγια αγάπης
πάει να χτίσει.