Nikolas Asimos / Νικόλας Άσιμος

Bagasa*
words,music and vocals: Nikolas Asimos

I leave behind the markets and the bazaars
I want to run in the reeds and the meadows
to become a rider again –
come and take me again, sky
cause i wasn’t a criminal and
I need your grace, man

Hey Bagasa! Are you having a good time up there
just one breath I am seeking to heal me
I don’t believe you are jeering at me
as I gaze at you, you pay no attention
offer me some solution
it won’t cost you much

And I will be make little songs for you
with the best lyrics in the refrain
about my lost struggle
for which only the little stars stayed to mourn

I am leaving behind the noise and the people
I have had enough slaps and I am looking for ways
to escape from fate
and I have a flood within me, sky
cause i wasn’t a criminal
and you would like to flirt with me, blue one

Hey Bagasa! Are you having a good time up there
just take a glance down here
there where you’re sleeping and sailing
suddenly you flash and thunder boom
And you put down whatever comes to your mind
Don’t think that you upset me

Because I make little songs for you
with the best lyrics in the refrain
about my lost struggle
for which only the little stars stayed to mourn

(translation: Eva Johanos
*Bagasa: this word translates as ‘rascal’ or even ‘scoundrel’- someone who is untrustworthy and succeeds by dishonest means; however, it may be used familiarly as a term of admiration, and in this context may be understood as “friend.”. some people interpret this word as a reference to God, others, to the sky.)

Μπαγάσας
Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Νικόλας Άσιμος

Aφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια.
Θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια,
να ξαναγίνω καβαλάρης
και ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ,
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ.

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω;
Μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω.
Δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δεν χαμπαριάζεις.
Πρότεινέ μου κάποια λύση
δεν θα σου παρα-κοστήσει.

Και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν.
Για το χαμένο μου αγώνα
που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν’.

Aφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους.
Έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ,
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ.

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω;
Κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω.
‘κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου ‘ρθει κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με ταράζεις.

Γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν.
Για το χαμένο μου αγώνα
που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν’.

Battery
Nikolas Asimos
Μπαταρία
Νίκολας Άσιμος

At the collapse of the world
lyrics, music & vocals: Nikolas Asimos

I remember looking at you on the edge of the cliff
balancing you disturbed the mistake of the time
your entire being palpitated in the light
the people frightened your clear essence.

At the collapse of this world
I, the rider of the sky
with the people you seek contact
but that thread has also been broken.

The years which passed left you with wounds
you carried your now into other times as well
you become one like nothing with the ocean
and you became acquainted with the infinite in the other self.

At the collapse of this world
I, the rider of the sky
you hold the thread of Ariadne
and from their sickness you escape again.

(translation: Eva Johanos)

Στο φαλημέντο του κόσμου
Στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Νίκολας Άσιμος

Θυμάμαι που σε κοίταζα στην άκρη του γκρεμού
ισορροπώντας τάραζες το λάθος του καιρού
παλλότανε το είναι σου ολόκληρο στο φως
την καθαρή ουσία σου ετρόμαζε ο λαός.

Στο φαλημέντο του κόσμου αυτού
ο καβαλάρης εγώ τ’ ουρανού
με τους ανθρώπους ζητάς επαφή
μα έχει σπάσει κι αυτή η κλωστή.

Τα χρόνια που περάσανε σ’ αφήσανε πληγές
κουβάλαγες το τώρα σου και σ’ άλλες εποχές
ενώθηκες σαν τίποτα με τον ωκεανό
και γνώρισες τ’ απέραντο στον άλλο εαυτό.

Στο φαλημέντο του κόσμου αυτού
ο καβαλάρης εγώ τ’ ουρανού
της Αριάδνης το μίτο κρατάς
κι απ την αρρώστια τους και πάλι το σκας.

Earthquake
words & music: Nikolas Asimos

And now our last message.
Dedicated to all kinds of margins,
far margins and standard-bearers
to all of those who battled.

Only an earthquake will save us, a terrible cataclysm
for everything to become parsley, for the civilization to be lost.
-Like Atlantis.

The flattening made me, also, bald, I wear a cap
you take me to the cinerama, Krishna Hare
and me, wise with a stomach zipper,
which always stays closed when it is hungry,
but also on its slant to say “au revoir” to you.

If your face doesn’t fall how will you be noticed?
what does he say to you a shaman and a visionary.
-Like Atlantis.

The flattening ate me and even if I was a mountain, they gave me a bath
the revolution or all of the planet,
not even a shelf is able to fix me,
apologize to my kidney disease,
don’t beat mud clots in your lie, you.

Now you are all getting stoned with songs from the tekke,*
only you can’t find a tekke where you can get a water-pipe.
-Like Atlantis, too.

If the many Lord have mercies has bored God as well, how am I to blame?
Instead of building churches to me
to adore me as a naked conclusion
without theologians and priest-farts
they go and make them to the same god.

Only an earthquake will save us, from the complex in other words
for everything to become parsley, for the whole earth to sink.
-Like Atlantis.

(translation: Eva Johanos
*tekke: this word comes from Turkish and has a different meaning in Turkish than in Greek; for Turkish Sufis the tekke is a place of prayer; for Greeks it is a house of pleasure)

Σεισμός
Στίχοι & Μουσική: Νικόλας Άσιμος

Και τώρα το τελευταίο μας μήνυμα.
Αφιερωμένο σε κάθε λογής περιθώριους,
παραπεριθώριους και φλαμπουροκουβαλήστρες
σ’ όλους αυτούς που πολεμήσαν.

Μόνο ένας σεισμός μας σώζει, φοβερός κατακλυσμός
μαϊντανός να γίνουν όλα, να χαθεί ο πολιτισμός.
- Όπως η Ατλαντίς.

Η ισοπέδωση με έκανε κι εμένα καραφλό, φοράω κάσκα
εσύ μου πας στο σινεράμα, Κρίσνα Χάρε
κι εγώ, σοφός μ’ ένα στομάχι φερμουάρ,
να μένει πάντοτε κλειστό όταν πεινάει,
μα και στη λόξα του να λέει au revoir.

Άμα δε σου πέσει η μούρη πως μωρέ θ’ αντιληφθείς
τι σου λέει ένας σαμάνος κι ένας οραματιστής.
- Όπως η Ατλαντίς.

Η ισοπέδωση με έφαγε κι ας ήμουνα βουνό, μου ‘καναν μπάνιο
η επανάσταση η όλη του πλανήτη,
ούτε ένα ράφι να μου φτιάξει δεν μπορεί,
απολογήσου μπρος σε μένα τον νεφρίτη,
μη βολοδέρνεις μες στο ψέμα σου μωρή.

Τώρα μαστουριάστε όλοι με τραγούδια του τεκέ
μοναχά τεκέ δεν βρίσκεις που να βρεις και ναργιλέ.
- Όπως και Ατλαντίς.

Αν το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο θεός, εγώ τι φταίω;
Αντίς να φτιάξουνε σε μένα εκκλησίες
να με λατρέψουν σαν συμπέρασμα γυμνό
χωρίς θεόλογα και παπαδοπορδίες
παν και τις φτιάχνουνε στον ίδιο το θεό.

Μόνο ένας σεισμός μας σώζει, απ’ το πλέγμα δηλαδής
μαϊντανός να γίνουν όλα, να βουλιάξει όλη η γης.
- Όπως η Ατλαντίς.

I have become bored
lyrics, music & vocals: Nikolas Asimos
Βαρέθηκα
Στίχοι & Μουσική: Νικόλας Άσιμος

Βαρέθηκα τη μίζερή μου φύση
κανένας πια δε λέει να ξεκουνήσει
κανένας πια δε λέει να ξεκουνήσει
αναμφιβόλως
δε με χωράει ο τόπος ρε παιδιά.

Βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια,
τα δάκρυα να κάνω μπιχλιμπίδια,
τα λόγια, μοναχά, μας απομείναν κι οι θεωρίες
στην πράξη μας χαλάνε οι θεσμοί.

Βαρέθηκα να λέω πως θα αλλάξει
το σύστημα μας έχει επιτάξει
απόκληρα απομείναμε πουλάκια
κυνηγημένα
με ξεπουπουλιασμένα τα φτερά

Απόκληρα απομείναμε πουλάκια
με ξεπουπουλιασμένα τα φτερά

Βαρέθηκα κι αυτό το μονοπάτι
ακόμα και σαν βρω κάνα κομμάτι
πώς είναι δυνατό να μαστουριάζεις
εξήγησέ μου
άμα σου περιφράξαν την καρδιά.

Για πες μου, πώς μπορείς και μαστουριάζεις
άμα σου περιφράξαν την καρδιά.

Συνέχεια μου έρχεσαι από πίσω
δεν έχω πια το σάλιο να σε φτύσω
πώς γίνεται στον ένα παλαβιάρη
εξήγησέ μου
κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν.

Πώς γίνεται στον κάθε παλαβιάρη
κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν.

I love and am indifferent
words, music, vocals: Nikolas Asimos

I love and am indifferent
and I hold the right chorus
thus I will love you
as I love myself

Don’t misunderstand the words I ‘ve said
it’s the simplest recipe of this world
feel me so I can feel you even if it hurts
it’s very expensive, I tell you, to love

Look into my eyes with patience
get rid of the influence of the rest of the world
feel me so I can feel you even if it hurts
It’s very dear, I tell you, to love

I love and am indifferent
and I have learned that with you
paradoxically to love myself
as I love you

I can’t bear the image of this world
nor am I going to be lost in its shadow
the fairies have bewitched you
you are going in circles again in another’s embrace

And let us not be frightened, my light, by the wounds
next to our golden moments are these as well
feel me so I can feel you even if it hurts
It’s very precious, I tell you, to love

I love and am indifferent
and I ‘ve created a new self
from now on I love my self
as I love You

(translation: Eva Johanos)

Αγαπάω κι αδιαφορώ
Στίχοι & Μουσική: Νικόλας Άσιμος

Αγαπάω κι αδιαφορώ
και κρατάω τον κατάλληλο χορό
το λοιπόν θα αγαπάω και μένα
όπως εσένα

Μην παρανοείς τα λόγια που ‘χω πει
είναι η πιο απλή του κόσμου συνταγή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν’ πανάκριβο σ’ το λέω ν’ αγαπάς

Κοίτα με στα μάτια με υπομονή
διώξε του άλλου κόσμου την επιρροή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν’ πανάκριβο σ’ το λέω ν’ αγαπάς

Αγαπάω κι αδιαφορώ
και μαζί σου το ‘χω μάθει και αυτό
παραδόξως ν’ αγαπάω και μένα
όπως εσένα

Την εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ
ούτε μέσα στη σκιά του θα χαθώ
μάγεψαν και σένανε τα ξωτικά
κάνεις πάλι κύκλους σ’ άλλη αγκαλιά

Και μη μας τρομάζουν φως μου οι πληγές
στις χρυσές στιγμές μας πλάι και αυτές
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν’ πανάκριβο στο λέω ν’ αγαπάς

Αγαπάω κι αδιαφορώ
κι έχω φτιάξει έναν καινούργιο εαυτό
τώρα πια με αγαπάω και μένα
όπως εσένα

I will come to find you
Lyrics, Music & vocals: Nikolas Asimos

I will come some night to find you
and I will tell you my secret
I thought about it really hard to tell it to you
and let them say that it is crazy

Through the darkness and the light
I am the son of everyone
with freedom I have become one with myself
and I am nobody’s pawn

I ruined everybody’s games,
for no clown will I sacrifice myself,
they think of me as a fool, a wasted face
but in your embrace I find ecstasy

Whatever you say you can’t take me
to where violence and stupor are wandering
I don’t have a religion, nor a country
everybody threw me away, but you, I want you to be alive

I don’t say it in order to boast
I asked for a lot in wanting to be loved
I gave everything and I will give it again
that’s why I am able to love you.

You won’t recognise me when you see me,
I am a hunter and a dreamer,
don’t let them trap you in a showroom
and in paradises where you ‘ll get lost.

I don’t live with your laws
with playing cards and stars,
to have an easy ride
is not what matters to me…

As much as they alienated me
they were fake castles
and I have come outside
I don’t need them

In this messed-up world
one has remained
and no matter how rarely your nature desires
he will also be corroded

… love me, my gaze
help me, my blood
it is hard for us to die
my heart…
I am afraid of life

(translation: Eva Johanos)

θα ‘ρθω να σε βρω
Στίχοι & Μουσική: Νικόλας Άσιμος

θα ‘ρθω κάνα βράδυ να σε βρω
και το μυστικό μου να σου πω
το ‘ψαξα πολύ για να το πω σε σένα
κι ας το θεωρήσουν παλαβό

Μέσα απ’ τα σκοτάδια κι απ’ το φως
είμαι εγώ ο γιος του καθ’ ενός
με τη λευτεριά μου έχω γίνει ένα
και δεν είμαι πιόνι κανενός

Στα παιχνίδια όλων σας έκανα χαλάστρα
για κανένα πούστη δε θυσιάζομαι
μ’ έχουν και για ανόητο και χαμένη φάτσα
μα στην αγκαλιά σου εκστασιάζομαι

Όσο και αν θέτε, δεν θα με πάτε
κει που πλανάται η βία και η αποχαύνωση
Πίστη δεν έχω, μήτε πατρίδα
με διώξατε όλοι μα εσένα σε θέλω ζωντανή

Δεν το λέω για να παινευτώ,
ζήταγα πολύ να αγαπηθώ
έδωσα τα πάντα και τα ξαναδίνω
και γιαυτό μπορώ να σ’ αγαπώ

Δε θα με γνωρίσεις θα με δεις
είμαι κυνηγός κι ονειρευτής
μη σε παγιδέψουν σε καμιά βιτρίνα
και σε παραδείσους μου χαθείς

Δε ζω με τους νόμους σας
τα χαρτιά και τ’ άστρα,
για να τη βολέψω,
εγώ δε νοιάζομαι…

Όσα μ’αποξένωσαν
ψεύτικα ήταν κάστρα
και έχω βγει απέξω
δεν τα χρειάζομαι

Σε τούτο τον παλιόκοσμο
ένας να ε- να έμενε
κι ας θέλει η άρια φύση σου
κι εκείνος θα διαβρωθεί.

…Αγάπησέ με βλέμμα μου
βοήθησέ με αίμα μου
δύσκολο να πεθάνουμε
καρδιά μου…
φοβάμαι τη ζωή.

Schizophrenic break
lyrics, music & vocals: Nikolas Asimos
Σχιζοφρενοβλαβίωση
Στίχοι & Μουσική: Νικόλας Άσιμος

Είμαι παλιάνθρωπος
Είμαι υπάνθρωπος
Αντικοινωνικός
Και άρρωστη σχιζοφρενοβλαβίωση.

Με κατατάξατε
Σε ταξινόμηση
Για λοβοτόμηση
Και επαναδιάρθρωση των σκέψεων.

Κυρίως όταν σας μιλώ
Πως δε χρειάζομαι γιατρό
Κι ο παλαβός δεν είμ’ εγώ
Γελάτε
Γελάτε σαρδονιακά
Φτωχά μου ανδράποδα φρικτά
Μ’ εγκεφαλοαλλοιωτικά
Τρυπάτε…

Κουνάτε όλοι σας
Το υπνοστόρι σας
Κι η κοινωνία σας
Μια άρρωστη σχιζοφρενοβλαβίωση.

Σας καταδίκασαν
Σε ομοιόσταση
Ευμωρολίανση
Γελάτε ομοιόμορφα σαν πτώματα.

Κυρίως όταν σας μιλώ
Για τ’ ανυπόταχτο εγώ
Πως είμαι όντο φωτεινό
Γελάτε
Γελάτε σαρδονιακά
Φτωχά μου ανδρείκελα φρικτά
Μ’ εγκεφαλοαλλοιωτικά
Τρυπάτε…

Μη χάσετε όλοι σας
Το υπνοστόρι σας
Κι η ευτυχία σας
Σκωλήκωνμερμηγκότρυπας τελείωση…

(Χαμήλωνέ το σιγά σιγά…) .

Terrorists
words & music: Nikolas Asimos

We are terrorists, all-all
We are terrorists,beginning with Manolis.
Who didn’t go to the army
He was afraid of war and he didn’t want weapons
Who is the terrorist, who?
Sloppy Manolis the big happy kid
Because he was never accepted to become
a big person with dirty feet.

We are terrorists, we are terrorists
And my ancestors who were workers were terrorists too
With terrorism power dies
We don’t want the church, police, military or parliament.

Is the government the terrorist?
No the government is order
Is the worker the terrorist?
No, the worker is the dead body, and
He is in the party, he is still sleeping!!!But is the party the same as the dead body?
No the party is one.

Kookookookooay*
your dead body, people (x2)
In order to have a good retirement, range
And arrangement, classified and numbered
Wound-up soft-wit. Don’t be
A Terrorist, a denier of religion, a peasant,
Unsubmissive, lazy, without a homeland, loafer.
To be a democrat, gullible and
socialist/thief** lighter of candles.***

We are terrorists, we are terrorists
And my ancestors who were workers were terrorists too
With terrorism power dies
We don’t want the church, police, military or parliament.

Are the cops terrorists?
No, the cops are sentinels.
Is the battalion the terrorist?
No, the battalion is the fatherland.
(Long live the fatherland)
(Long live the fatherland)
(Long live)
(Long live man)
(Long live)
(Hey, they take you to the army and have you f*@k sacks)
(I will tell you malaka if you don’t say it)
(Long live man)
(Long live the fatherland)
Is our work terrorism?
No, work equals honor.
Are the priests terrorists? No, religion is godly.
Maybe the laws are terrorizing?
No, the laws legislate
Does terrorism equal parliament?
But no, our parliament is the vote
And the voter is fatal!!!
This was said by the first mute masker, this was.

We are terrorists, we are terrorists
And my ancestors who were workers were terrorists too
With terrorism power dies
We don’t want the church, police, military or parliament.

Does terrorism equal Daphni?****
No, it beats people into psychological balance
And after it puts us together! Back to the line
But then school means terror!!!
No. You are taught to be faithful to the laws
Do the magistrates terrorize?
But, our magistrates are the bench.
But, maybe anyway the bench flattens everything out?
No. The bench restores our shape, shoes us,
Screws the steering wheel firmly to our behinds!!

One-two-three-forward with joy.
Government, school, religion, army
They legislate for us happiness
The syndicates the party a barrier
Vomit and feel nausea.

In order for him to finally be able (dammit) to lift
His head, the terrorist which is inside us
(and he is sleeping the joker).

We are terrorists, all-all
We are terrorists,beginning with Manolis.

Who is the terrorist, who?

Sloppy Manolis the big happy kid
Because he was never accepted to become
a big person with dirty feet…

(translation: Eva Johanos
*Kookookookooay: play on communist party name
**socialist/thief: play on similar-sounding words
‎***candiles: large candles in church
****Daphni: famous/infamous mental institution near Athens)

Τρομοκράτες
Στίχοι & Μουσική: Νικόλας Άσιμος

Είμαστε τρομοκράτες όλοι-όλοι,
Είμαστε τρομοκράτες με πρώτο το Μανώλη.
Που δεν πήγε στο στρατό
Φοβότανε τον πόλεμο δεν ήθελε τα όπλα
Ποιος είναι ο τρομοκράτης, ποιος;
Ο χαχόλης ο Μανώλης ο φαιδροπαιδαράς
Γιατί ποτέ δε δέχτηκε να γίνει
Βρωμοποδαράς.

Είμαστε τρομοκράτες, είμαστε τρομοκράτες
Κι οι πρόγονοί μου εργάτες τρομοκράτες ήταν κι αυτοί,
Με την τρομοκρατία πεθαίνει η εξουσία
Δεν θέλουμε εκκλησία, αστυνομία, στρατό και βουλή.

Είναι το κράτος ο τρομοκράτης;
Όχι το κράτος είναι η τάξις
Είναι ο εργάτης ο τρομοκράτης;
Όχι, ο εργάτης είναι το πτώμα, και
Είναι στο κόμμα, κοιμάται ακόμα!!!
Μα είναι το κόμμα ίσον το πτώμα;
Όχι το κόμμα είναι ένα.

Κουκουκουκουέ το πτώμα σου λαέ
Κουκουκουκουέ το πτώμα σου λαέ
Για να έχεις σύνταξη καλή, συστοιχία
Και κατάταξη, ταξινομημένο και αριθμημένο
Κουρδιστό ραμολιμέντο. Να μην είσαι
Τρομοκράτης, αρνησίθρησκος, χωριάτης,
Ανυπόταχτος, τεμπέλης, άπατρις, κοπανατζής.
Για να είσαι δημοκράτης, χάφτης και
Σοσιαληστής (το “λη” παρακαλώ με ήτα) καντηλανάφτης.

Είμαστε τρομοκράτες, είμαστε τρομοκράτες
Κι οι πρόγονοί μου εργάτες τρομοκράτες ήταν κι αυτοί,
Με την τρομοκρατία πεθαίνει η εξουσία
Δεν θέλουμε εκκλησία, αστυνομία, στρατό και βουλή.

Είναι οι μπάτσοι οι τρομοκράτες;
Όχι, οι μπάτσοι είναι φρουροί.
Είναι το τάγμα ο τρομοκράτης;
Όχι, το τάγμα είναι πατρίς.
(Ζήτω η πατρίς)
(Ζήτω η πατρίς)
(Ζήτω)
(Ζήτω ρε)
(Ζήτω…)
(Ε, σας πάνε στο στρατό να σας βάλουν να γαμάτε τα τσουβάλια)
(να σας πω εγώ μαλάκα αν δεν το πείτε)
(Ζήτω ρε)
(Ζήτω η πατρίς)
Είναι η δουλειά μας τρομοκρατία;
Όχι, δουλεία ίσον τιμή.
Είναι οι παπάδες οι τρομοκράτες;
Όχι, θρησκεία είναι τα θεία
Μήπως οι νόμοι τρομοκρατούν;
Όχι, οι νόμοι νομοθετούν
Τρομοκρατία ίσον βουλή;
Μα όχι, βουλή μας είναι η ψήφος
Κι ο ψηφοφόρος θανατηφόρος!!!
Το είπε κι ο πρώτος μουγγός μασκοφόρος αυτό.

Είμαστε τρομοκράτες, είμαστε τρομοκράτες
Κι οι μασκοφόροι εργάτες τρομοκράτες ήταν κι αυτοί,
Με την τρομοκρατία πεθαίνει η εξουσία
Δεν θέλουμε εκκλησία, αστυνομία, στρατό και βουλή.

Τρομοκρατία ίσον Δαφνί;
Όχι, βαρά και ψυχοσορροπεί
Κι αφού μας μοντάρει! Ξανά στη γραμμή
Μα τότε σχολείο σημαίνει και τρόμος!!!
Όχι. Διδάσκεστε πίστιν στους νόμους
Τρομοκρατούνε οι δικασταί;
Μα, δικασταί μας είναι η έδρα.
Μα, μήπως τέλοσπάντων η έδρα ισοπεδώνει;
Όχι. Η έδρα μας σουλουπώνει, μας καλιγώνει,
Μας το βιδώνει γερά το τιμόνι στα μπισινά!!

Εν-δύο-τρία-εμπρός με χαρά.
Κράτος, σχολεία, θρησκεία, στρατός
Νομοθετούνε για μας ευτυχία
Τα συνδικάτα το κόμμα φραγμός
Κάντε εμετό και νιώστε αηδία.

Για να μπορέσει επιτέλους (γαμώ το κέρατό μου) να σηκώσει
Το κεφάλι ο τρομοκράτης που είναι μέσα μας
(και κοιμάτε ο καργιόλης).

Είμαστε τρομοκράτες όλοι-όλοι,
Είμαστε τρομοκράτες με πρώτο το Μανώλη.

Ποιος είναι ο τρομοκράτης, ποιος;

Ο χαχόλης ο Μανώλης ο φαιδροπαιδαράς
Γιατί ποτέ δεν δέχτηκε να γίνει
Βρωμοποδαράς…

Ulalume
verses: Yiannis Skarimpas
narration: Gerasimos Skiadaresis
music and vocals: Nikolas Asimos

(narration)

I think she was a tall lady. . .
Delicate. . .with a bearing like a torch. . .
Her eyes dreamy. . . Strange. . .
They had something mysterious about them before the lights. . .
They played like restless seas. . .
The silent lady with her silken mask. . .
I remembered the wind. . .
That icy one. . .Of the night. . .
Which would tear the leaves from the trees in the squares. . .
It was that quiet. . .
And she went towards the forests, engaged. . .
They called her, my brother, Siopia [Silencia]. . .
Her clothes smelled, you would say, of the rain and the moon. . .
Her eyelashes of silk. . . glistened in the vapor. . .
She was. . . like the soul of the lake’s water. . .
She died, he says. . . Before meeting me. . .
How did they call her? I know nothing. . . I forgot it. . .
I forget even the color of her eyes. . .
Now if I saw her again. . .
I would call her Ulalume. . .

(Song)

It was as if I was expecting you, lady,
tonight when there is not a breath stirring outside,
and I said: She will come tonight from the waters, and from the forests!

She will come tonight since my soul is flitting
since my eye jumps like a fish,
and she will smell of lights, sun, rain, the new moon!. . .

And there, I am cleaning the seat for you,
I am decorating my chamber with wild mint,
and with you I am already beginning, golden, a conversation.

How to. . . the world will remain with the “Bah”
that they said I was crazy, that you had become smoke
and supposedly hazy clouds, around the moon. . .

Night came and you did not show up. . .
I moved to find you on the street, alas!
but you stumbled (where I stumbled), golden one, and you with me! . .

So much you loved me, lady,
that I heard my steps doubled!
I stepped like a blind man into the water? and you near me! . . .

(translation: Eva Johanos)

Ουλαλούμ
Στίχοι: Γιάννης Σκαρίμπας
Αφήγηση: Γεράσιμος Σκιαδαρέσης
Μουσική & ερμηνεία: Νικόλας Άσιμος

(Αφήγηση)

Ήταν αυτή μια κυρία μάλλον ψηλή. . .
Ντελικάτη. . . με την κορμοστασιά σαν λαμπάδα. . .
Τα μάτια της ονειροπόλα. . . Παράξενα. . .
Είχαν κάτι το μυστηριακό Μπρος στα φώτα. . .
Έπαιζαν σαν ανήσυχα πέλαγα. . .
Η σιωπηλή κυρία με τη μεταξωτή προσωπίδα της. . .
Θυμήθηκα τον άνεμο. . .
Εκείνο τον παγερό. . . Το νυχτιάτικο. . .
Που θα ξεμάλιαζε στις πλατείες τα δέντρα. . .
Ήταν αυτή η σιγή. . .
Και πήγαινε αγκαζέ προς τα δάση. . .
Την λέγανε, βρε αδερφέ, Σιωπία. . .
Τα ρούχα της μύριζαν, λες, βροχή και φεγγάρι. . .
Τα βλέφαρά της μεταξωτά. . . Αχνοθάμπιζαν. . .
¨Ηταν. . . Σαν η ψυχή των νερών της λίμνης. . .
Πέθανε, λέει. . . Πριν να με γνωρίσει. . .
Πως την λέγαν; Μηδέ ξέρω. . . Το ξέχασα. . .
Ξεχνώ ως και των ματιών της το χρώμα. . .
Τώρα αν την ξαναέβλεπα. . .
Ουλαλούμ θα τη φώναζα. . .

(Τραγούδι)

Ήταν σαν να σε πρόσμενα κυρά,
απόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,
κι έλεγα: Θα `ρθει απόψε απ’ τα νερά, κι από τα δάσα!

Θα `ρθει αφού φλετράει μου η ψυχή
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι,
και θα μυρίζει φώτα ήλιο και βροχή το νιο φεγγάρι!…

Και να, το κάθισμά σου συγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μου αγριομέντα,
και να μαζί σου κιόλας αρχινώ, χρυσή, κουβέντα.

Πως να… θα μείνει ο κόσμος με το “μπα”
που μ’ έλεγε τρελόν, πως είχες γίνει καπνός
και τάχας σύγνεφα θαμπά, προς τη σελήνη…

Νύχτωσε και δε φάνηκες εσύ…
Κίνησα να σε βρω στο δρόμο ωϊμένα!
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα), χρυσή, κι εσύ με μένα!…

Τόσο πολύ μ’ αγάπησες, κυρά,
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
πάταγα γω στραβός μες στα νερά; κι εσύ κοντά μου!…

Venceremos (We will be victorious)
lyrics, music & vocals: Nikolas Asimos

Cut off from everyone and everything
in an enchanted orbit
I took the road to leave but I came
nothing touches me
in my strange time.

We know that it is a lie
but let’s become one, the two of us
so I may embrace you, and you embrace me
so you can deceive yourself, and I deceive myself
so I can love you and you can love me
even if it’s just for a little while, so tiny
Like two Bengals making love
they are like telepathic messages
in the creases of our faces

Without flags and without ideas
without any detours
the day has gotten dressed to the taste of the night
and my soul leaps
into the coldness of the boundlessness

If you want to touch the truth
step outside of the habit
pull yourself away and come shampoo me
even if I am old-fashioned
so I may embrace you, and you embrace me
even if it’s just for a little while, so tiny
Sickle-wielding weapons pass by
in the cement cities of death the event
leaves you unmoved.

I give you again my existence now
armored time
with a hard, icy tenderness
I approach you
I have no more to do with self-delusions

We know that it is a lie
but let’s become one, the two of us
see, we will make little lyrics
that walk like little crabs
obliquely and exactly the caresses
pallid light in the darkness
with a little jump I will find you again
in the charming trap of my defeat I pass
*Venceremos, Venceremos.

(translation: Eva Johanos)
*We will be victorious- Spanish

Venceremos
Στίχοι, Μουσική: Νικόλας Άσιμος

Αποκομμένος απ’ όλους κι απ’ όλα
σε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα
τίποτα δε μ’ ακουμπά
στον παράξενό μου χρόνο.

Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
να σ’ αγκαλιάσω να μ’ αγκαλιάσεις
να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
να σ’αγαπήσω να μ’αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι.
Σα ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά
μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
στων προσώπων μας τις ζάρες.

Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες
δίχως καβάντζα καμιά
ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας
και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου την ψύχρα.

Θες ν’ αγγίξεις την αλήθεια
για βγες απ’ όξω απ’ τη συνήθεια
σύρε κι έλα να με λούσεις
κι ας είμαι της καθαρευούσης
να σ’ αγκαλιάσω να μ’ αγκαλιάσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι.
Δρεπανηφόρα άρματα περνάν
στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ’ αφήνει.

Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα
θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα
σε πλησιάζω, μωρέ
μ’ αυταπάτες πια δεν έχω.

Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
δες θα φτιάχνουμε στιχάκια
να περπατάν σαν καβουράκια
πλάγια κι ακριβά τα χάδια
φως αχνό μες στα σκοτάδια
Μ’ ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ
στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
Venceremos, Venceremos.

The little duck
Lyrics & Music: Nikolas Asimos
First version: Haroula Alexiou & Nikolas Asimos (duet)

I have a little duck who goes “pa”
who goes “pa”, ”pa”, “pa” for me.
And a little rabbit, which all the time is moving me
which all the time is moving its ears for me.

And it just doesn’t bother me at all
If you pass by and don’t talk to me again.

Maybe you come back
when I ‘ll have been lost
And perhaps they’ll have buried me, or I will have
or I will have faded.

Just don’t let it bother you at all
as if you have got accustomed to that, you as well.

Το παπάκι
Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου & Νικόλας Άσιμος ( Ντουέτο )

Έχω ένα παπάκι να μου κάνει πα
να μου κάνει πα, πα, πα
Και ένα κουνελάκι που όλο μου κουνάει
που όλο μου κουνάει τ’ αφτιά

Και δε μου καίγεται καρφί
αν εσύ περνάς και δε μου ξαναμιλάς

Ίσως να ξανάρθεις όταν θα έχω πια
όταν, θα έχω πια χαθεί
κι ή θα μ’ έχουν θάψει ή θα έχω μα-
ή θα έχω μαραθεί

Και ας μη σου καίγεται καρφί
Και ας συνήθισες και ας συνήθισες και εσύ

I with my Ideas
lyrics, music, vocals: Nikolas Asimos
first performance: Sotiria Leonardou & Nikolas Asimos
from the album: Diogenes’ Lantern

I with my ideas
and you with your money,
I think you want it singly and in pairs* for yourself;
I don’t want conversation with you,
nor acquaintance.

I will hit you where it hurts
I will not let anyone buy things for me.
I will anoint myself a knight and a Jedi
and if I sober up
I will tell you “goodbye**.”

And even if the gods are persuaded
that it is necessary,
for war I never
played the tough guy, myself
and I don’t even have a squirt gun
in the shack.

I will follow my road as far as it goes
I will not let anyone
buy things for me,
I will fire anyone who mocks me,
a thousand and two*** truths
my pain births.

I give it to you ready
and you want it to be yours
fainting spells which afflicted you
take all your money
and not even to my little fingernail
does your rule extend.

It doesn’t serve you to look at me
without any kind of power you
will blow your brains out.
You are a victim of the law and the class
you don’t even know the reasoning
you would need to subject me

(translation: Eva Johanos
*singly and in pairs: both ways, all ways
**goodbye: Asimos uses the English word
***a thousand and two: many)

Εγώ με τις Ιδέες μου
Στίχοι & Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Λεονάρδου & Νικόλας Άσιμος
Το Φανάρι του Διογένη

Εγώ με τις ιδέες μου
κι εσείς με τα λεφτά σας,
νομίζω πως τα θέλετε μονά ζυγά δικά σας,
δε θέλω την κουβέντα σας
ούτε τη γνωριμιά σας.

Θα χτυπήσω εκεί που σας πονάει,
κανένα δε θα αφήσω εμένα να κερνάει.
θα με χρίσω ιππότη και τζεντάι
και άμα ξεμεθύσω
σας λέω και γκουντμπάι.

Και οι θεοί σαν πείθονται
εάν υπάρχει ανάγκα,
για πόλεμο δεν έκανα
ποτέ εγώ το μάγκα
και ούτε νεροπίστολο
δεν έχω στην παράγκα.

Θα τραβήξω το δρόμο μου όσο πάει
κανένα δε θα αφήσω
εμένα να κερνάει,
Θα απολύσω κι όποιον με περιγελάει,
χιλιάδες δυο αλήθειες
ο πόνος μου γεννάει.

Εγώ στα δίνω έτοιμα
κι εσύ τα θες δικά σου
λιγούρα που σε έδερνε
παρ’ όλα τα λεφτά σου
και ούτε στο νυχάκι μου
δε φτάνει η αφεντιά σου.

Δε σε παίρνει εμένα να κοιτάξεις
χωρίς καμιά ουσία εσύ
θα τα τινάξεις.
Είσαι θύμα του νόμου και της τάξης
δεν ξέρεις καν το λόγο
για να με υποτάξεις

Yousouroum
lyrics & music: Nikolas Asimos
vocals: Asimos & Vassilis Papakonstantinou
Υιουσουρούμ
Στίχοι & Μουσική: Νικόλας Άσιμος
ερμηνεία- Νικόλας Άσιμος & Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Ήταν οι πόρτες μου δίχως μπαχτσέδες
και μεντεσέδες κρατάνε τη γη
γίναν οι φτέρνες μου σαν τροχαλίες
και στον κουβά τους αράζεις εσύ
αλλάζεις συχνά κάθε τόσο στολή
αλλάζεις οσμή, αλλάζεις σασί
και η ελπίδα μας έχει θαφτεί
σαν τον Ντορή μέσ’ στο παχνί.

Πάγωσε η ψείρα μου και παραπαίουσα
μ’ ένα τικ τακ μου ματώνει τ’ αυτιά
όλα με πρόγραμμα όλα με σχέδιο
πρωτοκολλήσανε τον έρωτα
και θες να πετύχω με μια μπαταριά
χίλια φλουριά, χίλια φλουριά
για να σου χαρίσω μαντάτα καλά
να ‘χεις αγάπη μου λεφτά.

Ποντικοφάρμακο για τους μεγάλους
και μουρουνόλαδο για τα παιδιά
κι έπλεξες σώβρακα για τους φαντάρους
και θυσιάστηκες πατριωτικά
σου στέλνω μύνημα μ’ ένα ταμ ταμ
να μαγειρεύεις με βιτάμ
κι ήσουνα γόησα κι έκανες μπαμ
κι εγώ σε ψάχνω στο χαμάμ.

Άδειο το βλέμμα σου, κούφιες οι ώρες μας
στα ενυδρεία σε χώσαν ζωή
συνηθισμένοι ο καθένας στο ρόλο του
κι η φαντασία μας έχει χαθεί
την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ.

Μία διαδήλωση δέκα μικρόφωνα
και τα μεγάφωνα στη διαπασών
χιλιάδες δίποδα με μαγνητόφωνα
κι έχουν λουστεί με την ίδια λοσιόν
ξεπουληθήκαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
κι ο εαυτούλης σας πέταξε βζούμ
ταρατατατζούμ, ταρατατατζούμ.

Ω εποχή μού θυμίζεις τον Καίσαρα
κι οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν
κι όσο γερνώ μπουσουλώ με τα τέσσερα
τα τροχοφόρα με προσπερνούν
φεύγω να πάω να βρω στο Μπανκόγκ
τον σύντροφό μου τον Κινκ-Κονκ
μές στο μυαλό μου βαράνε τα γκόγκ
μοιάζω με μπάλα του πινκ-πογκ

Μας εκτελούνε με σφαίρες ντούμ-ντούμ
σφαίρες ντούμ-ντούμ, σφαίρες ντούμ-ντούμ
κι εμείς ξεπουλιώμαστε στο γιουσουρούμ
ταρατατατζούμ για ένα κουστούμ.

see also / να δείτε επίσης

Sotiria Leonardou [female vocalist] / Σωτηρία Λεονάρδου


Of the revolution

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>