Miltiades Paschalidis / Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Absence
Lyrics & Music: Miltiadis Paschalidis

I return home alone
one more night
a goodnight from you I am seeking, impoverished
I am exhausted by the lies,
the dice and the smoke
I ask all the strays
if they saw you…
where are you now?

The essence of love
I measure in your absence
and I keep falling apart
my sweet green eyes

All that i knew
I forgot beside you
and your gaze is my only charm
with one smile
you scatter all the clouds
illuminating me with a true light
a true light…

The essence of love
I measure in your absence
and I keep falling apart
my sweet green eyes

Απουσία
Στίχοι & Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Γυρίζω σπίτι μοναχός
άλλη μια νύχτα
μια καληνύχτα σου γυρεύω ο φτωχός
Ξεθεωμένος απ’τα ψέματα
τα ζάρια και καπνούς
όλα τ’ αδέσποτα ρωτώ
μήπως σε είδαν
Πού να σε βρω

Της αγάπης την ουσία
τη μετρώ στην απουσία
κι όλο γίνομαι κομμάτια
πράσινα γλυκά μου μάτια

Όσα κι αν ήξερα
τα ξέχασα κοντά σου
και τη ματιά σου έχω μόνο φυλαχτό
Μ’ ένα χαμόγελο
τα σύννεφα σκορπίζεις
και με φωτίζεις μ’ ένα φως αληθινό
Αληθινό

Της αγάπης την ουσία
τη μετρώ στην απουσία
κι όλο γίνομαι κομμάτια
πράσινα γλυκά μου μάτια

Bad habits
Lyrics, Music & vocals: Miltiadis Paschalidis

Since I was a child, I remember, I’ve been trying
to steal the candy from the vase
to fight with wooden swords
and keep running away a whole life

But what links us to the past
is the bad habits
I feel it clearly now,
it’s late for truths

My whole life is full of complicity and how I like
the biggest lies in the most innocent looks.
My whole life is full of complicity and how I like
afternoons with coffee and a cigarette.

Since I was a child, I remember I’ve been trying
to get away with the biggest mistakes
I was taught to be afraid of whatever I love
and always to leave before I offer

But what links us to the past
is the bad habits
I feel it clearly now,
it’s late for truths

My whole life is full of complicity and how I like
the biggest lies in the most innocent looks.
My whole life is full of complicity and how I like
afternoons with coffee and a cigarette.

Kακές συνήθειες
Στίχοι & Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ
να κλέψω το γλυκό μέσα απ’ το βάζο
με ξύλινα σπαθιά να πολεμώ
και μια ζωή στα πόδια να το βάζω

Μα ό,τι μας δένει στα παλιά
είναι οι κακές συνήθειες
το νιώθω τώρα καθαρά
πως είναι αργά γι’ αλήθειες

Όλη μου η ζωή συνένοχη και πώς γουστάρω
τα πιο μεγάλα ψέματα στα πιο αθώα βλέμματα
όλη μου η ζωή συνένοχη και πώς γουστάρω
κάτι απογέματα με καφέ και τσιγάρο

Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ
στα λάθη μου φτηνά να τη γλιτώσω
μου μάθαν να φοβάμαι ό,τι αγαπώ
και μια ζωή να φεύγω πριν να δώσω

Μα ό,τι μας δένει στα παλιά
είναι οι κακές συνήθειες
το νιώθω τώρα καθαρά
πως είναι αργά γι’ αλήθειες

Όλη μου η ζωή συνένοχη και πώς γουστάρω
τα πιο μεγάλα ψέματα στα πιο αθώα βλέμματα
όλη μου η ζωή συνένοχη και πώς γουστάρω
κάτι απογέματα με καφέ και τσιγάρο

The blues of wild youth
lyrics, music: Miltiadis Paschalidis

In the cities a number
At dawn on Wednesday
You hit the road by yourself
Erased from the map

Some old passings
In underground passages
Adolescent ruses
The ghosts of friends
You wish to get past

A sparrow in the rain
A knight of desolation
To sing every morning
The blues of wild youth

A jacket that is out of style
And a tired step
You search for hidden “I love you”s
On a wall from which the paint has disappeared

A stroll in the neighborhoods
Where you played as a child
Hunting with the shadows
Of all those who disappeared into the yesterday
Seeking some Ithaca*

A sparrow in the rain
A knight of desolation
To sing every morning
The blues of wild youth

A sparrow in the rain
An adventurer on the wire
To sing every morning
The blues of wild youth

In the cities a number
At dawn on Wednesday
You hit the road by yourself
Erased from the map

(translation: Eva Johanos
*Ithaca- the island home of Odysseus; reference to Homer’s Odyssey, the story of a long, perilous and adventurous return home after many years of absence)

Τα μπλουζ της άγριας νιότης
Στίχοι & Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Μέσα στη πόλη αριθμός
Χαράματα Τετάρτης
Τους δρόμους παίρνεις μοναχός
Σβησμένος απ’ το χάρτη

Κάτι παλιά περάσματα
Σε υπόγειες διαβάσεις
Εφηβικά τεχνάσματα
Των φίλων τα φαντάσματα
Που θες να προσπεράσεις

Ένας σπουργίτης στη βροχή
Της ερημιάς ιππότης
Να τραγουδάει κάθε πρωί
Τα μπλουζ της άγριας νιότης

Μπουφάν παλιομοδίτικο
Και βήμα κουρασμένο
Ψάχνεις κρυμμένα “σ’ αγαπώ”
Σε τοίχο ξεβαμμένο

Σεργιάνι μες στις γειτονιές
Που έπαιζες παιδάκι
Κυνηγητό με τις σκιές
Όσων χαθήκαν μες στο χθες
Ζητώντας μιαν Ιθάκη

Ένας σπουργίτης στη βροχή
Της ερημιάς ιππότης
Να τραγουδάει κάθε πρωί
Τα μπλουζ της άγριας νιότης

Ένας σπουργίτης στη βροχή
Στο σύρμα τυχοδιώκτης
Να τραγουδάει κάθε πρωί
Τα μπλουζ της άγριας νιότης

Μέσα στη πόλη αριθμός
Χαράματα Τετάρτης
Τους δρόμους παίρνεις μοναχός
Σβησμένος απ’ το χάρτη

Eyes which are not seen
lyrics & music, vocals: Miltiadis Paschalidis

It’s been a while since I left and I don’t look back
and you say you never understood why
and if now I find it difficult to open my mouth
I sat and wrote you a few words on the paper

Eyes which are not seen forget each other quickly
you told me one evening with with a cloudy complaint
love affairs don’t die, my heart, but sleep
in order to be able to laugh, in hiding, at time

I remember when you told me that love is enough
with love we would fill the empty Sundays
our vows faded, and the illusion became apparent
and your words remained and the bitter coffee

Eyes which are not seen forget each other quickly
you told me one evening with with a cloudy complaint
love affairs don’t die, my heart, but sleep
in order to be able to laugh, in hiding, at time

(translation: Eva Johanos)

Μάτια που δε βλέπονται
Στίχοι & Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Πάει καιρός που έφυγα και δεν κοιτάζω πίσω
και λες πως δεν κατάλαβες ποτέ σου το γιατί
κι αν τώρα δυσκολεύομαι το στόμα μου να ανοίξω
κάθισα και σου ‘γραψα δυο λόγια στο χαρτί

Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται
μου ‘πες κάποιο βράδυ με παράπονο θολό
οι έρωτες καρδιά μου δεν πεθαίνουν μα κοιμούνται
για να μπορούν κρυφά να κοροϊδεύουν τον καιρό

Θυμάσαι που μου έλεγες μας φθάνει η αγάπη
μ’ αγάπη θα γεμίζαμε τις άδειες Κυριακές
ξεθώριασαν οι όρκοι μας και φάνηκε η απάτη
και απόμειναν τα λόγια σου και ο πικρός καφές

Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται
μου ‘πες κάποιο βράδυ με παράπονο θολό
οι έρωτες καρδιά μου δεν πεθαίνουν μα κοιμούνται
για να μπορούν κρυφά να κοροϊδεύουν τον καιρό

Fairytale with a sad ending
Lyrics & Music: Miltiadis Paschalidis

I once met a lake
my eyes, my eyes*
I once met a lake
who wanted to be a sea

And at every dawn
she’s eaten up with sorrow
And at every dawn
she’s eaten up with sorrow

I once came across a stone
my eyes, ah, my eyes
I once came across a stone
who wanted to become a rock

And at every dawn
she’s eaten up with sorrow
And at every dawn
she’s eaten up with sorrow

I once loved a girl
my eyes, my black eyes
who asked every boy
when she will become a woman

And at every dawn
she’s eaten up with sorrow
And at every dawn
she’s eaten up with sorrow

It’s been ten years
my eyes, ah, my eyes
the girl has become a woman
but I remained a child

And at every dawn
I’m eaten up with sorrow
and at every dawn
I’m eaten up with sorrow

(*my eyes: expression of love)

Παραμύθι με λυπημένο τέλος
Στίχοι & Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Κάποτε γνώρισα μια λίμνη
μάτια μου, μάτια μου
κάποτε γνώρισα μια λίμνη
που ‘θελε να ‘ναι θάλασσα

Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι

Κάποτε αντάμωσα μια πέτρα
μάτια μου, αχ μάτια μου
κάποτε αντάμωσα μια πέτρα
που ‘θελε βράχος να γενεί

Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι

Κάποτε αγάπησα μια κόρη
μάτια μου, μαύρα μάτια μου
που ρωτούσε κάθε αγόρι
πότε γυναίκα θα γενεί

Και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
την τρώει το μαράζι

Έχουν περάσει χρόνοι δέκα
μάτια μου, αχ μάτια μου
η κόρη γίνηκε γυναίκα
μα εγώ απόμεινα παιδί

Και κάθε που χαράζει
με τρώει το μαράζι
και κάθε που χαράζει
με τρώει το μαράζι

I don’t drink alone
lyrics, music, vocals: Miltiadis Paschalidis
Δεν πίνω μονάχος
Στίχοι & Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Αλλάζω το δέρμα μου
κι ό,τι μου ζήτησες σου δίνω
ετούτη η άνοιξη χαρές κερνάει
μα εγώ δεν πίνω

Δεν πίνει θάλασσα ο βράχος
και `γω δεν πίνω πια μονάχος
δεν πίνει θάλασσα ο βράχος
δεν πίνω μάτια μου μονάχος

Αλλάζω την ρότα μου
κι όσα μου πήρες χάρισμά σου
τα χάδια τα πρώτα μου
έτσι κι αλλιώς ήταν δικά σου

Στην ερημιά δε ζει τ΄ αηδόνι
και `γω δε θέλω να `σαι μόνη
στην ερημιά δε ζει τ΄ αηδόνι
και γω δε θέλω να `σαι μόνη

Lethe’s Well (The Well of Forgetting)
words, music: Miltiades Paschalidis
vocals: Yiannis Haroulis

The blossom of the wild poppy
Don’t breathe in its fragrance
Because to me my darling
One day you will return

You will seek from me the fire
And the caress of the madman
You always looked for the kisses
That leave a mark

My caresses I threw away
Into the well of forgetting
So they will not find them the embraces
That go out walking in the evening

With migrating birds
Don’t reach for love
Because they are fleeting
And soon you lose them

And they pillage you of speech
And you have no more breath
And you keep coming back to me in the morning
Looking for a caress from me

My caresses I threw away
Into the well of forgetting
So they will not find them the embraces
That go out walking in the evening

(translation: Eva Johanos)

Της λήθης το πηγάδι
Στίχοι, Μουσική: Πασχαλίδης Μιλτιάδης
ερμηνεία- Γιάννης Χαρούλης

Της παπαρούνας τον ανθό
Να μην τον εμυρίσεις
Γιατί σε μένα μάτια μου
Μια μέρα θα γυρίσεις

Να μου γυρέψεις τη φωτιά
Και του τρελού το χάδι
Πάντα ζητούσες τα φιλιά
Που αφήνουνε σημάδι

Τα χάδια μου τα πέταξα
Στις λήθης το πηγάδι
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές
που βγαίνουνε σεργιάνι

Με διαβατάρικα πουλιά
Έρωτα να μην πιάνεις
Γιατί είναι διαβατάρικα
Και γρήγορα τα χάνεις

Και σου κουρσεύουν τη λαλιά
Κι ανάσα πια δεν έχεις
Κι όλο γυρίζεις το πρωί
Χάιδι να μου γυρεύεις

Τα χάδια μου τα πέταξα
Στις λήθης το πηγάδι
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές
που βγαίνουνε σεργιάνι

Epirotiko (Song in the Epirus style)
lyrics: Alkis Alkaios
music & vocals: Miltiades Paschalides

In a bridge made of stone
I will build my heart,
so that when you cross the river
you will hear the sighing
and my complaints.

The tree hides the bird
the wild forests the wild animal
and you, wild animal and bird
what you search for in life
you have passed by.

To a white shirt
I will sew my wings
so that when you thirst for sky
you wear it and I fly
into my dreams.

(translation: Eva Johanos)

Ηπειρώτικο
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Σ’ ένα γεφύρι πέτρινο
θα χτίσω την καρδιά μου,
όταν περνάς τον ποταμό
ν’ ακούς τον αναστεναγμό
και τα παράπονά μου.

Το δέντρο κρύβει το πουλί
τ’ αγρίμι τ’ άγρια δάση
και συ αγρίμι και πουλί
ό, τι γυρεύεις στη ζωή
το έχεις προσπεράσει.

Σ’ ένα λευκό πουκάμισο
θα ράψω τα φτερά μου
όταν διψάς για ουρανό
να το φοράς και να πετώ
μέσα στα όνειρά μου.

The song of the butterfly
lyrics: Elena Arvaniti
music: Miltiadis Paschalidis, Filippos Pliatsikas & Manos Xydous

For you, cheating girl
I agreed with heartbreak
never to separate

My nights I walked
I left my friends
But you set me back

In another embrace
Where you give your kisses
Precious little butterfly
You will burn your wings

For you, cheating girl
My years I forgot
And I convinced my heart

One word from you would be enough
And my life would be set aright
Just like my dreams

In another embrace
Where you give your kisses
Precious little butterfly
You will burn your wings

(translation: Eva Johanos)

Το τραγούδι της πεταλούδας
Στίχοι: Έλενα Αρβανίτη
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης & Φίλιππος Πλιάτσικας & Μάνος Ξυδούς

Για σένα απατεώνισσα
Με τον καημό κανόνισα
Ποτέ να μην χωρίσω

Τις νύχτες μου περπάτησα
Τους φίλους μου παράτησα
Μα εσύ με πήγες πίσω

Μέσα σε άλλη αγκαλιά
Που δίνεις τα φιλιά σου
Πεταλουδίτσα μου ακριβή
Θα κάψεις τα φτερά σου

Για σένα απατεώνισσα
Τα χρόνια μου λησμόνησα
Κι έπεισα τη καρδιά μου

Μία σου λέξη θα `φτανε
Και την ζωή μου θα `φτιαχνε
Όπως τα όνειρά μου

Μέσα σε άλλη αγκαλιά
Που δίνεις τα φιλιά σου
Πεταλουδίτσα μου ακριβή
Θα κάψεις τα φτερά σου

Deck of cards
lyrics: Odysseas Ioannou
music & vocals: Miltiades Paschalides

You speak to me, and you are fresh air
In your hands, my hands dance
Either the weather is changing and becoming more gentle
Or your eyes are once again making a fool of me.

I overdo it with you and I keep myself alive
And in your caress I seek some help.
Either I became for you again an ocean
or your laughter hides the truth from me.

If it is a lie, let it live
and let me believe that you still love me
You were born from a deck of cards
and I never know with which card you are holding me.

From your body the cliff begins
and on your lips, your kiss is nicotine
Either I am confusing the darkness with the light
or your mouth is swallowing me again.

(translation: Eva Johanos)

Τράπουλα
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική & Ερμηνεία: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Μου μιλάς και είσαι αέρας καθαρός
Μεσ’ τα χέρια σου τα χέρια μου χορεύουν
Ή αλλάζει και γλυκαίνει ο καιρός
Ή τα μάτια σου ξανά με κοροϊδεύουν.

Σε κοπάω και κρατιέμαι ζωντανός
Και στο χάδι σου γυρεύω μια βοήθεια.
Ή ξανάγινα για σένα ωκεανός
Ή το γέλιο σου μου κρύβει την αλήθεια.

Αν είναι ψέμα, ασ’ το να ζήσει
Και να πιστεύω πως ακόμα μ’ αγαπάς
Εσένα η τράπουλα σ’ έχει γεννήσει
Ποτέ δεν ξέρω με τι φύλλο με κρατάς.

Απ’ το σώμα σου αρχίζει ο γκρεμός
Και στα χείλη το φιλί σου νικοτίνη
Ή μπερδεύω το σκοτάδι με το φως
Ή το στόμα σου ξανά με καταπίνει.

I have told you everything
Lyrics: Odysseas Ioannou
Music: Miltiades Paschalides
Miltiades Paschalides

Many times I’ve spoken to you
my mouth full of colours
I told you, all I have learned
I have learned it bodily
Half soul, half body
and my hunger a wild beast
Half a life I wasted
for both of them to live

All the pieces you might put together
won’t be enough, not for a moment, for you to feel me
I have told you everything – Now kiss me – now

The water always loved me
but it was the sky who made my life
And once I measured what I am capable of
the earth was not big enough
I hunted beauty
but it was grief who stole me
My truths are you, crying,
and the beats of your heart.

All the pieces you might put together
won’t be enough, not for a moment, for you to feel me
I have told you everything – Now kiss me – now

Στα είπα όλα
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Πολλές φορές σου μίλησα
Με χρώματα στο στόμα
Στο είπα, όσα έμαθα
Τα έμαθα με το σώμα
Μισός ψυχή μισός κορμί
Κι η πείνα μου θηρίο
Μισή ζωή σπατάλησα
να ζήσουν και τα δύο

Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δε θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
Στα είπα όλα Φίλα με τώρα

Με αγαπούσε το νερό
Μα ο ουρανός με ζούσε
Κι όταν μετρούσα τι μπορώ
Η γη δε με χωρούσε
Κυνήγησα τις ομορφιές
Μα μ’ έκλεψε η λύπη
Οι αλήθειες μου: εσύ όταν κλαις
Και της καρδιάς μου οι χτύποι

Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δε θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
Στα είπα όλα Φίλα με τώρα

My only homeland is time
lyrics: Odysseas Ioannou
music & vocals: Miltiadis Paschalidis

My dreams are like wind-up toys.
And my mind a strange patent.
My memories start conversations with me.
Tonight I say I will play the ones I have won.

And so I gather up the road backwards.
I remember all the haunts of my life.
I fed wolves and they ate my hands,
in such a way I learned to caress.

Alone I left and alone I arrive.
And all the roads that brought me here
I have walked again in one day.
My only homeland is time.
My only homeland is time.

And afterwards came cheerful groups of friends…
They kept telling me that I owe nothing to anyone.
They poured alcohol for me so I could learn to laugh,
and I left them to look for new ones.

The sea collected me from the street.
It gave me salt to help me forget,
it taught me to love the wave,
and I brought a mast out on my shoulder.

Alone I left and alone I arrive.
And all the roads that brought me here
I have walked again in one day.
My only homeland is time.
My only homeland is time.

(translation: Eva Johanos)

Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Τα όνειρά μου σαν παιχνίδια κουρδισμένα.
Και το μυαλό μου μια παράξενη πατέντα.
Οι αναμνήσεις μου, μου πιάνουνε κουβέντα.
Απόψε λέω να παίξω απ’ τα κερδισμένα.

Κι έτσι τον δρόμο μου ανάποδα μαζεύω.
θυμάμαι όλα της ζωής μου τα λημέρια.
Τάιζα λύκους και μου τρώγανε τα χέρια,
Κι έτσι παιδεύτηκα να μάθω να χαϊδεύω.

Μόνος μου έφυγα και φτάνω μόνος.
Κι όλους τους δρόμους που με `βγάλαν εδώ πέρα,
τους έχω πάλι περπατήσει σε μια μέρα.
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.

Ύστερα ήρθαν οι χαρούμενες παρέες…
Όλο μου `λέγαν, σε κανέναν δε χρωστάω.
Με πότιζαν οινόπνευμα να μάθω να γελάω,
κι εγώ τις άφησα κι έψαξα για νέες.

Η θάλασσα με μάζεψε απ’ το δρόμο.
Μου χάρισε αλάτι να ξεχνάω,
μου έμαθε το κύμα να αγαπάω,
κι ένα κατάρτι έβγαλα στον ώμο.

Μόνος μου έφυγα και φτάνω μόνος.
Κι όλους τους δρόμους που με `βγάλαν εδώ πέρα,
τους έχω πάλι περπατήσει σε μια μέρα.
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.
Μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος.

Sometime
Miltiadis Paschalidis & Odysseas Ioannou
from the disk “Strangers in a changing world” (2012)

Someday we will leave this place
When we will all be tired
I will turn back a moment to see you
And you will look at me, happy.

Someday we will leave this place
And all your “I wants” you will shout
Your cry will not be mute
You will be able to cry freely.

Someday, but now we are here
Strangers in a changing world
I know a thousand ways to save myself
But none of them suit me.

Someday we will leave this place
And you will be beautiful on the road
You will laugh with whatever I tell you
Clouds we will take out on our shoulders.

(translation: Eva Johanos)

Κάποτε
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Κάποτε θα φύγουμε από δω
Όταν θα`μαστε όλοι κουρασμένοι
Θα γυρίσω λίγο να σε δω
Και θα με κοιτάς ευτυχισμένη.

Κάποτε θα φύγουμε από δω
Κι όλα σου τα ”θέλω” θα φωνάξεις
Δεν θα`ναι το κλάμα σου βουβό
Θα μπορείς ελεύθερη να κλάψεις.

Κάποτε,μα τώρα είμαστε εδώ
Ξένοι σ`έναν τόπο που αλλάζει
Ξέρω χίλιους τρόπου να σωθώ
Μα κανένας τους δεν μου ταιριάζει.

Κάποτε θα φύγουμε από δω
Και θα είσαι όμορφη στο δρόμο
Θα γελάς με ό,τι κι αν σου πω
Σύννεφα θα βγάλουμε στον ώμο.

Sunken anchors
Lyrics: Odysseas Ioannou
Music: Miltiadis Paschalidis
First version: Miltiadis Paschalidis

I’ll get the stars down from your ceiling
and leave your whole world beaten up
I know that in my words knives are being sharpened
I feel cold hands squeezing my life
and my courage cut off at the knee

But tonight I have to get it done
I have no strength – I have to get out of here
I wish it were a bit different – I don’t know
I wish it were – and I’d want you again
and tell you: “get up I’ll take you with me”

I don’t know who I’m fighting for my victory
I reach the door and weigh my life in the balance
I feel your eyes drawing me back
loving me twice over to make me come back
like anchors sunk into my body

I get out on the street and wipe off your blood
and all the things I’ve said to you, I can’t believe them
“don’t forget to get caught in your dreams”
“don’t be afraid you’ve got your life before you”
All the nonsense I said trying to get clear

I don’t know who I’m fighting for my victory…

Βυθισμένες Άγκυρες
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Θα κατεβάσω απ’ το ταβάνι σου τα αστέρια
κι όλο τον κόσμο σου θ’ αφήσω χτυπημένο
ξέρω στα λόγια μου ακονίζονται μαχαίρια
νιώθω να σφίγγουν την ζωή μου κρύα χέρια
και με το θάρρος μου απ’ τα γόνατα κομμένο.

Όμως απόψε πρέπει να τα καταφέρω
δεν έχω δύναμη τα πόδια μου να πάρω
μακάρι να ‘τανε κάπως αλλιώς δεν ξέρω
μακάρι να ‘τανε και πάλι να σε θέλω
και να σου πω: “σήκω μαζί μου θα σε πάρω”

Δεν ξέρω ποιόν παλεύω να νικήσω
φτάνω στην πόρτα και ζυγίζω την ζωή μου
νοιώθω τα μάτια σου να με τραβάνε πίσω
να μ’ αγαπάνε δυο φορές για να γυρίσω
σαν βυθισμένες άγκυρες επάνω στο κορμί μου

Βγαίνω στο δρόμο και σκουπίζω τα αίματά σου
κι όσα σου είπα δεν μπορώ να τα πιστέψω
“να μην ξεχάσεις να πιαστείς απ’ τα όνειρά σου”
“να μην φοβάσαι η ζωή είναι μπροστά σου”
πόσες βλακείες είπα για να ξεμπερδέψω

Δεν ξέρω ποιον παλεύω να νικήσω

Narration
Lyrics: George Seferis
Music: Miltiadis Paschalidis
First version: Miltiadis Paschalidis

This man walks crying,
nobody knows why.
Sometimes they think it is lost loves
like those that torture us so
at the sea shore in the summer with the gramophones

The other people take care of their business,
endless papers, growing children,
women who get old with difficulty
he has two eyes like poppies,
like cut spring poppies
and two small springs of water in his eye sockets

He walks into the streets but never rests,
striding through little squares on the earth’s back
the machine of a boundless anguish
that turned out to have no meaning

Others heard him talking to himself as he passed
about broken mirrors, years before,
about broken images in the mirrors
that could not be put together again by anyone.
Others heard him talking about sleep,
images of horror at the doorstep of sleep
unbearable faces of affection

We got used to him, he is well-set and calm,
he just walks crying over and over again,
like the salixes at the edge of the river that you see from the train
waking up in a bad way on some cloudy dawn.

We got used to him, he doesn’t represent anything
like all the things you have gotten used to
and I’m talking about him because I can’t find anything
that you didn’t get used to
I offer my respects

Αφήγηση
Στίχοι: Γιώργος Σεφέρης
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Αυτός ο άνθρωπος πηγαίνει κλαίγοντας
κανείς δεν ξέρει να πει γιατί
κάποτε νομίζουν πως είναι οι χαμένες αγάπες
σαν κι αυτές που μας βασανίζουνε τόσο
στην ακροθαλασσιά το καλοκαίρι με τα γραμμόφωνα

Οι άλλοι άνθρωποι φροντίζουν τις δουλειές τους
ατέλειωτα χαρτιά παιδιά που μεγαλώνουν
γυναίκες που γερνούνε δύσκολα
αυτός έχει δυο μάτια σαν παπαρούνες
σαν ανοιξιάτικες κομμένες παπαρούνες
και δυο βρυσούλες στις κόχες των ματιών

Πγαίνει μέσα στους δρόμους ποτέ δεν πλαγιάζει
δρασκελώντας μικρά τετράγωνα στη ράχη της γης
μηχανή μιας απέραντης οδύνης
που κατάντησε να μην έχει σημασία

Άλλοι τον άκουσαν να μιλά μοναχό καθώς περνούσε
για σπασμένους καθρέφτες πριν από χρόνια
για σπασμένες μορφές μέσα στους καθρέφτες
που δεν μπορεί να συναρμολογήσει πια κανείς
άλλοι τον άκουσαν να λέει για τον ύπνο
εικόνες φρίκης στο κατώφλι του ύπνου
τα πρόσωπα ανυπόφορα από τη στοργή

Τον συνηθίσαμε είναι καλοβαλμένος κι ήσυχος
μονάχα που πηγαίνει κλαίγοντας ολοένα
σαν τις ιτιές στην ακροποταμιά που βλέπεις απ΄ το τρένο
ξυπνώντας άσχημα κάποια συννεφιασμένη αυγή

Τον συνηθίσαμε δεν αντιπροσωπεύει τίποτα
σαν όλα τα πράγματα που έχετε συνηθίσει
και σας μιλώ γι΄ αυτόν γιατί δε βρίσκω τίποτα
που να μην το συνηθίσατε
προσκυνώ

Two butterflies
lyrics & music: Miltiades Paschalides
vocals: Mirella Pahou

I have two butterflies in my hands
One to take care of my stars
and the other to sharpen my knives
I have two butterflies in my hands

When one is sleeping the other stays awake
and the one which stays awake tyrannizes me
In red moons, in red moons,
in red moons it takes me out walking.

I have two butterflies on my lips
One to embroider my kerchief
and the other to count who are my friends
I have two butterflies on my lips.

When one flies the other hides
When one takes care of me the other closes herself
in a color in which silence, in a color in which silence,
in a color in which silence surrenders

I have two butterflies on my back
a mark and a compass on my map
I have two butterflies on my back
The one I call fear, the one I call fear,
the one I call fear, the other, my love.

(translation: Eva Johanos)

Δυο πεταλούδες
Στίχοι & Μουσική: Πασχαλίδης Μιλτιάδης
Μιρέλα Πάχου & Μίλτος Πασχαλίδης
στην Βαβυλωνία του Μύλου 12/07/2012

Έχω δυο πεταλούδες στα χέρια μου
Η μία να φροντίζει τ’αστέρια μου
κι η άλλη να τροχίζει τα μαχαίρια μου
Έχω δυο πεταλούδες στα χέρια μου.

Η μια όταν κοιμάται η άλλη ξαγρυπνά
κι αυτή που μένει ξύπνια με τυραννάει
Σε κόκκινα φεγγάρια,σε κόκκινα φεγγάρια
σε κόκκινα φεγγάρια με σεργιανάει

Έχω δυο πεταλούδες στα χείλη μου
Η μία να κεντάει το μαντήλι μου
κι η άλλη να μετράει ποιοι είναι οι φίλοι μου
Έχω δυο πεταλούδες στα χείλη μου.

Η μια όταν πετάει η άλλη κρύβεται
Η μια όταν με φυλάει η άλλη κλείνεται
σε χρώμα που σιωπή,σε χρώμα που σιωπή
σε χρώμα που σιωπή παραδίνεται

Έχω δυο πεταλούδες στην πλάτη μου
σημάδι και πυξίδα στο χάρτη μου
Έχω δυο πεταλούδες στην πλάτη μου
Τη μια τη λέω φόβο,τη μια τη λέω φόβο
τη μια τη λέω φόβο την άλλη αγάπη μου.

Whatever you live
lyrics: Odysseas Ioannou
music: Stergios Gargalas
vocals: Miltiades Paschalidis
Ό,τι και αν ζήσεις
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Στέργιος Γαργάλας
Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Έχεις ποτέ σου φοβηθεί ο ήλιος μην παγώσει;
σ΄ έχουνε πιάσει στα κρυφά να λες πώς δεν αντέχεις;
πιο μακριά από ποτέ το σπίτι σου έχεις νιώσει;
ξέρεις πως μοιάζει η ομορφιά όταν την καταστρέφεις;

Ό,τι και αν ζήσεις δεν αρκεί
δε φτάνει για να μάθεις.
Όσα νόμιζες γλίτωσες
αυτά θα ξαναπάθεις

Έχεις πέσει με δύναμη πάνω στον ουρανό σου;
είδες ποτέ σου πόσο φως κρύβεται σε ένα τραύμα;
στα χέρια σου έκρυψες ποτέ το άδειο πρόσωπό σου;
σ΄ έχουν κοιτάξει σαν Θεό να σου ζητάνε θαύμα;

Ό,τι και αν ζήσεις δεν αρκεί
δε φτάνει για να μάθεις.
Όσα νόμιζες γλίτωσες
αυτά θα ξαναπάθεις

Sea
Lyrics & Music: Kostas Mountakis
vocals: Miltos Paschalidis & Yiannis Haroulis

In the middle of the sea I sail with longing for my bow
and I’ve got love for the stern and separation for the masts

Sea, don’t push me far away
Separation, you make my heart bleed

The peak of the mountain (Mt. Psiloritis of Crete) with longing I perceive
and with tears I leave Crete and bid it farewell

Sea, you send me far away into exile
Separation, you’ve burned my heart

Dark fate wrote it, that I would get farther away and be lost
and that I live far from my island (Crete) and from her that I love

Sea, don’t push me far away
Separation, you have burned my heart

Θάλασσα
Στίχοι & Μουσική: Κώστας Μουντάκης
ερμηνεία- Μίλτος Πασχαλίδης & Γιάννης Χαρούλης

Μεσοπέλαγα αρμενίζω κι έχω πλώρα τον καημό
κι έχω την αγάπη πρίμα κι άλμπουρο τον χωρισμό

Θάλασσα, μη με διώχνεις μακριά
Χωρισμέ, μου ματώνεις την καρδιά

Την κορφή του Ψηλορείτη με παράπονο θωρώ
και με δάκρυα απ’ την Κρήτη φεύγω κι αποχαιρετώ

Θάλασσα, μ’ εξορίζεις μακριά
Χωρισμέ, μου ‘χεις κάψει την καρδιά

Μαύρη μοίρα το ‘χει γράψει, να μακραίνω, να χαθώ
και να ζω μακριά απ’ την Κρήτη κι από κείνη π’ αγαπώ

Θάλασσα, μη με διώχνεις μακριά
Χωρισμέ, μου ‘χεις κάψει την καρδιά

see also / να δείτε επίσης

Yiannis Kotsiras [singer, popular/laika ] Γιάννης Κότσιρας

Wild blossom

Dimitris Mitropanos [singer, popular/laika ] / Δημήτρης Μητροπάνος

Dead “Good evenings”

Yiannis Haroulis, duets [duets & more] / Γιάννης Χαρούλης, ντουέττες

How can I silence

Miltos Paschalidis & Christos Thivaios [duets & more] / Μίλτος Πασχαλίδης & Χρήστος Θηβαίος

My fire

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>