To wait for some hope
A piece of news from beyond the mountains
To wait for rain, for spring
The reaping, the harvest
A letter from far away, wait for;
Don’t wait for anything from the great ones,
no matter how much you cry
Don’t wait, because they don’t hear
They don’t smile on you
Don’t smile; they step on you
You, don’t grow silent, they step on you
You, don’t grow silent,
Wait
And be ready to meet up with them
Hold the cross tight
Count, think, weigh
Pay attention to the fat words
Look back at the past
So that you do not cry again as you wait
So that you do not cry again as you wait
Wait and be ready
(translation: Eva Johanos)
Να Καρτερείς
Στίχοι :Γιώργος Αρμένης
Μουσική :Χρήστος Λεοντής
Ερμηνεία: Γιώργος Μεράντζας
Να καρτερείς μιαν ελπίδα
Ένα μαντάτο πέρα από τα βουνά
Να καρτερείς την βροχή την άνοιξη
Το θέρισμα τον τρύγο
Ένα γράμμα από μακριά να καρτερείς
Μην καρτερείς απ’ τους μεγάλους
Όσο κι αν κλαίς
Μην καρτερείς για δεν ακούν
Δεν σου χαμογελάν
Μη χαμογελάς σε πατάν
Συ μη σωπαίνεις σε πατάν
Συ μη σωπαίνεις
Να καρτερείς
Και να ‘σαι έτοιμος να συναντηθείτε
Το σταυρό κράτατον σφιχτά
Μέτρα, σκέψου, ζύγισε
Πρόσεξε τα λόγια τα παχιά
Κοίτα πίσω στα παλιά
Για να μην κλάψεις πάλι καρτερώντας
Για να μην κλάψεις πάλι καρτερώντας
Να καρτερείς και να ‘σαι έτοιμος
THE TWO-EDGED LIFE
words: Manos Eleftheriou
music: Thanos Mikroutsikos
first recording: Giorgos Merantzas
By the bad and the unjust thrown out
and as you were refraining from the two-edged life
I found you suddenly branded
now that the underworld had erased you
and the upper world was the gears
that caused you to be hunted in the narrow streets and alleys…
And you took the primer of the weather
and words of love as your talisman,
in order for the grass to take root again
and you took hope and grace,
you will go high to build a chest
with only hope and grace…
But how can you not forget your courtyard
and everyone’s old opinion,
as many as secretly walked beside you
to mark again your life
and for you to be both bird and hunter
in the black ravines of paradise…
Hidden and openly they follow you
the gangs and the torturers
and they search day and night to find you,
but there is no road for them to cross
because they were never poets,
with the soil they step on to pay their respects…
(translation: Eva Johanos)
Η ΔΙΚΟΠH ΖΩΗ
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Μεράντζας
Απ’ το κακό και τ’ άδικο διωγμένο
κι όπως ενήστευες τη δίκοπη ζωή,
σε βρήκα ξαφνικά σημαδεμένο
να σ’ έχει ο κάτω κόσμος ξεγραμμένο
κι ο πάνω κόσμος να ‘ναι οι τροχοί
που σ’ έχουν στα στενά κυνηγημένο…
Και πήρες του καιρού τ’ αλφαβητάρι
και της αγάπης λόγια φυλαχτό,
για να βρει πάλι ρίζα το χορτάρι
και πήρες την ελπίδα και τη χάρη,
ψηλά να πας να χτίσεις κιβωτό
με την ελπίδα μόνο και τη χάρη…
Μα πως να μην ξεχάσεις την αυλή σου
και την παλιά τη γνώμη καθενός,
όσους κρυφά περπάτησαν μαζί σου
να σημαδεύουν πάλι τη ζωή σου
και να σαι το πουλί κι ο κυνηγός
στις μαύρες λαγκαδιές του παραδείσου…
Κρυφά και φανερά σ’ ακολουθούνε
οι συμμορίες κι οι βασανιστές
και ψάχνουν μέρα – νύχτα να σε βρούνε,
μα δεν υπάρχει δρόμος να διαβούνε
γιατί ποτέ δεν ήταν ποιητές,
το χώμα που πατούν να προσκυνούνε..