Christos Thivaios, songwriter / Χρήστος Θηβαίος λέει δικά του

Become an echo, my joy
lyrics: Christos Thivaios (title line is by Nikos Karuzos)
music, vocals: Christos Thivaios
Γίνε αντίλαλος χαρά μου
Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος (ο στίχος ‘Γίνε αντίλαλος χαρά μου’ είναι του Νίκου Καρούζου)
Μουσική: Χρήστος Θηβαίος

Μα πλούσιος είναι όποιος δεν πουλιέται

Λένε πως θα μοιράσει ο θεός χρυσάφι
μέσ’ στην άνοιξη που θα ‘ρθει
κι ένα παιδί θα γεννηθεί
από τα στήθια καθενός μέσα στο Μάρτη
θα ‘χει φτερά μέσα στα μάτια
τη Βαβυλώνα μες στο στόμα
και τα ασημένια του κομμάτια
δαχτυλίδια μέσ’ στο χώμα

Λένε πως θα μοιράσει ο Θεός ξυράφια
μες στην άνοιξη που θα ‘ρθει
για να γλιστράμε όλοι
σε μια κόψη που μπορεί να μας ζεστάνει
θα μάθουμε έτσι να διαλέγουμε
σε ποια μεριά θα πάμε
κι ο χωματόδρομος που γδέρνει
το βήμα μας δε θα ‘ναι

Ήρωες με την πρώτη ευκαιρία
και μαστροποί συναισθημάτων στην πορεία
μες στο μπουρδέλο που μας νοίκιασε εξουσία
για να κάνει εκπομπή και φτύνει στα όνειρα μου
Γίνε αντίλαλος χαρά μου

Λένε πως θα μοιράσει ο Θεός περίστροφα
την άνοιξη που θα ‘ρθει
και για να μάθω να σκοτώνω
πρέπει την ίδια μου ζωή να βγάλω σκάρτη
να έχω χέρι σταθερό να γίνω μέλος κοινωνίας
να επιβιώσω στο χορό της πληρωμένης μου ανίας

Μια ανθοδέσμη από καριόληδες
και ψεύτες κάτω από προβολείς
που καμαρώνουν σαν λαμπάδες
ακόμα κι όταν τους πυροβολείς
αχ, πόσο θα ‘θελα να ζήσω
χωρίς την κάμερα από πίσω
και να κοιτάζω τη ζωή μου δίχως προφυλακτικό

Ήρωες με την πρώτη ευκαιρία
και μαστροποί συναισθημάτων στην πορεία
μες στο μπουρδέλο που μας νοίκιασε εξουσία
για να κάνει εκπομπή και φτύνει στα όνειρα μου
Γίνε αντίλαλος χαρά μου

Λένε πως θα μοιράσουν τα παιδιά χρυσάφι
μες στην άνοιξη που θα ‘ρθει
για να δούνε αν θα το κάνουνε
οξυγόνο απ’ τη Γαύδο ως τη Θράκη
κι αν αξίζει να φυτρώσει
μες στο στήθος μας συνήθεια
η δικιά τους απροσδόκητη
κι αναρχική αλήθεια

Λένε πως θα μοιράσει ο ουρανός Αχέροντες
για ν’ ακουστεί η φωνή του
και να βουτάει ο καθένας μες στο κρύσταλλο
να πλύνει τη ψυχή του
να μάθει απλόχερα να σπέρνει
την τύχη που του ανήκει
και ν’ αγκαλιάζει πιο σφικτά
τα δώρα του αλλουνού

Κληρονομιά για το παιδί μας που γεννιέται
μα πλούσιος είναι όποιος δεν πουλιέται
μες στο μπουρδέλο που μας νοίκιασε εξουσία
για να κάνει εκπομπή και φτύνει στα όνειρά μου
Γίνε αντίλαλος χαρά μου

Beyond the eyes
lyrics: Alkis Alkaios
music & vocals: Christos Thivaios

Our dreams scattered throughout the wide world
like colors which disappeared, one in another
In the Cities of the North you measure your route
in the quietness of the night I “read” your body

Don’t ask me about lost beauty
it is “written” in our bodies and souls
guide me, paths, in your magic
it sees, my star, the heart, beyond the eyes

Our dreams scattered throughout the wide world
like colors which disappeared, one in another
In the Cities of the North you seek in the cold
smiles you kept in a photograph

Don’t ask me about lost beauty
it is “written” in our bodies and souls
Make the nests of the summer in the winter
tell me that the best is yet to come

(translation: Eva Johanos)

Πιο πέρα απο τα μάτια.
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Χρήστος Θηβαίος

Τα όνειρά μας σκόρπισαν στον κόσμο το μεγάλο
σαν χρώματα που χάθηκαν το ένα μες το άλλο
Στις Πολιτείες του Βορρά μετράς τη διαδρομή σου
μες στης νυχτιάς τη σιγαλιά “διαβάζω” το κορμί σου

Μη με ρωτάς για τις χαμένες ομορφιές
είναι “γραμμένες” στα κορμιά και στις ψυχές
στα μαγικά σου οδήγησέ με μονοπάτια
βλέπει αστέρι μου η καρδιά πιο πέρα από τα μάτια

Τα όνειρά μας σκόρπισαν στον κόσμο το μεγάλο
σαν χρώματα που χάθηκαν το ένα μες το άλλο
Στις πολιτείες του Βορρά ζητάς μέσα στα κρύα
χαμόγελα που φύλαξες σε μια φωτογραφία

Μη με ρωτάς για τις χαμένες ομορφιές
είναι “γραμμένες” στα κορμιά και στις ψυχές
Φτιάξε φωλιές καλοκαιριού μες το χειμώνα
πες μου πως τα καλύτερα δεν ήρθανε ακόμα

Even if you be lost
lyrics: Vassiis Charalampopoulos
music & vocals: Christos Thivaios

In the clouds, my life
far from my prison, take me
So the air may touch me,
like the awakening of one day, may you laugh.
May I nestle by your side,
in your talking in your sleep may you find me.
May my name be heard
and you break, my heart
even if you be lost.

That a wave might lift me
to release me from the crime of the soul.
To wash away my anger
so my dream would return for you to see it.
That one evening might come
with light and not darkness for you to live it.
That I might be able to laugh for you
and afterwards outdistance you
even if you be lost, if you be lost.

The pictures in my brain
may they be erased like prostitutes of a moment.
So I might not have to remember all of that which hurts me, may you be lost.
May I no longer know what you are doing,
that you no more make me bitter, I can’t stand it.
I can’t go on looking at you and not put I love you into my words.

(translation: Eva Johanos)

Ας χαθείς
Στίχοι: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος
Μουσική: Χρήστος Θηβαίος
Χρήστος Θηβαίος

Μες στα σύννεφα, ζωή μου
μακριά απ΄ τη φυλακή μου να με πας
Να μ΄ αγγίζει ο αέρας,
σαν το ξύπνημα μιας μέρας να γελάς.
Να κουρνιάζω στο πλευρό σου,
μες στο παραμιλητό σου να με βρεις.
Ν΄ ακουστεί το όνομά μου
κι εσύ ράγισε, καρδιά μου
κι ας χαθείς, ας χαθείς.

Να με σήκωνε ένα κύμα
να με λύτρωνε απ΄ το κρίμα της ψυχής.
Να ξεπλύνει το θυμό μου
να ξανάρθει τ΄ όνειρό μου να το δεις.
Ας ερχόταν ένα βράδυ
να `χε φως κι όχι σκοτάδι να το ζεις.
Να μπορώ να σου γελάσω
κι ύστερα να προσπεράσω
κι ας χαθείς, ας χαθείς.

Του μυαλού μου οι εικόνες
να `σβηναν σαν να `ταν πόρνες της στιγμής.
Να μην έχω να θυμάμαι όλα αυτά που με πονάνε, ας χαθείς.
Να μην ξέρω πια τι κάνεις,
άλλο να μη με πικράνεις, δεν μπορώ.
Δεν μπορώ να σε κοιτάζω και στα λόγια να μη βάζω σ΄ αγαπώ.

I would like for you to be here
lyrics & music, vocals by Christos Thivaios
Θα `θελα να `σουνα εδώ
Στίχοι & Μουσική: Χρήστος Θηβαίος

Θέλω να σου στείλω μια λευκή κόλλα χαρτί
γιατί είσαι η μόνη που μπορεί τη σιωπή μου να διαβάζει
Ήσουν παράθυρο που άντεξε στου αέρα την οργή
μα λύγισες στ΄ αρώματα του Μάη

Μια γεύση τρικυμίας στα χείλια σου να υφαίνεις
δυο χείλια που αργήσανε πολύ να ξεδιψάσουν
Κι εγώ καΐκι που ερωτεύτηκε μαζί σου να πνιγεί
απόψε ταξιδεύω στα νερά σου

Θα `θελα να `σουνα εδώ σαν προσευχή σαν φονικό
να σε δικάζω και να σε παρηγορώ
Θα `θελα να `σουν μυστικό στην ενοχή σου να κρυφτώ
να σου ξεφύγω και μπροστά μου να σε βρω

Ξεχείλισα απ΄ όσα έχω μοιραστεί
κι ένιωσα λειψός μ΄ όσα έχω κρατήσει
με ψάχνει ό,τι έχασα κι εγώ στριφογυρνώ
χαμένος μέσα σ΄ ό,τι έχω κερδίσει

Θα `θελα να `σουνα εδώ…

My name is Air
Lyrics, Music: Christos Thivaios

My name is Air and I am capable of living
both my race and I
are like a flower, if we get lost
we’ll be lost with a pride

I fight against rust
but my twinkle step and living
able me if I get lost, to get lost with pride

Sigh, my homeland, I got married with your light
and fell in love with your green waters
with a dream’s knife in my hands
I mark whatever I can not truly live ] 2x
at such a sweet night

As an immigrant to the same soil (land)
that I was born, I live
and this beauty is my
mystery, the very name that I hold is echoing
at the baptisms of all the lands,
although it has not been written at any passport

Ah, my homeland …

I will lean my head on your shoulders
and dream of the sea.
Tomorrow I will light a fire, again
to make the blue air
around us, home

Tell me what land,
and why is purged by the fire,
and gives in its freedom for the peace.
In every man, I saw my own exile
and from its face’s sweat
my tear got washed

Ah, my homeland …

My name is Air and I’m capable of living
both my race and I
like a flower, if we get lost
we’ll be lost with a pride.
The very same hand,
that makes stars blinking,
my love, is the same hand
that flashes me.

Ah, my homeland …

Who will speak on our behalf
the one that is left behind will speak,
because I will be leaving.
I will keep on following
the stream from the birds’ wings

Με λένε Αέρα
Στίχοι, Μουσική: Χρήστος Θηβαίος

Με λένε Αέρα και ζω ικανός
κι η φυλή μου και εγώ
σαν ανθός, αν χαθώ
να χαθώ με περηφάνια

Με τη σκουριά πολεμώ
μα το βήμα μου αστράφτει και ζω
ικανός αν χαθώ, να χαθώ με περηφάνια

Αχ, πατρίδα μου το φως σου παντρεύτηκα
κι ερωτεύτηκα τα πράσινα νερά σου
με του ονείρου το σουγιά στα χέρια
χαρακώνω όσα δεν μπορώ να ζήσω αληθινά ] 2x
μια τέτοια νύχτα γλυκιά

Σαν μετανάστης στο ίδιο το χώμα
που γεννήθηκα ζω
κι είναι αυτή η ομορφιά το δικό μου
μυστήριο τ’ όνομα που έχω αντηχεί
στα βαφτίσια όλης της γης
μα δεν έχει γραφτεί σε κανένα διαβατήριο

Αχ, πατρίδα μου…

Θ’ ακουμπήσω το κεφάλι μου στους ώμους σου
και θα ονειρευτώ τη θάλασσα
αύριο πάλι θα ανάψω φωτιά
για να γίνει ο γαλάζιος αέρας
γύρω μας, σπίτι

Πες μου ποια γη
και γιατί στη φωτιά εξαγνίζεται
και παραδίνει τη λευτεριά της στην ειρήνη
Σε κάθε άνθρωπο είδα την δικιά μου εξορία
και στο πρόσωπο του ο ιδρώτας
το δάκρυ μου έχει πλύνει

Αχ, πατρίδα μου…

Με λένε Αέρα και ζω ικανός
και η φυλή μου και εγώ
σαν ανθός, αν χαθώ
να χαθώ με περηφάνια
Το ίδιο χέρι
που αναβοσβήνει τ’ αστέρια
Μάτια μου το ίδιο χέρι
αναβοσβήνει κι εμένα

Αχ, πατρίδα μου…

Ποιος θα μιλήσει για εμάς
θα μιλήσει αυτός που μένει πίσω
γιατί εγώ θα φεύγω
θα συνεχίσω να ακολουθώ
το ρεύμα από τις φτερούγες των πουλιών

The Water
Lyrics, Music& Vocals: Christos Thivaios

It’s in the cloud, it’s in the well
It’s in the snow and the wizard’s fruits
It’s in the eyes, it’s in the rainbow
It’s in the ice, in the steam of the pan

It’s in the lake, it’s on the ground, it’s in the mouth
Man is water that walks
Making his way from the placenta’s waters
All the way to the water of the last bead of sweat…

Aie, water is element and apparition…

I saw towns stumbling in the dark
To fill their buckets with light
I saw Mostar, I saw Belgrade
I saw the Danube river meandering blindly

The Axius, the Achelous and the Kerkini
They are prisoner’s of war in the prices
Of the stock exchange and industry
They will throw up terrible confessions

Aie, water is element and apparition…

But some day when their wish rises up
The waters will flood, to explode
Taking from up high whatever they demanded
All the water necessary to be cleansed

Whoever dirties the waters, dirties himself too
And they say that God’s nickname
Is some big fuss up there
The “fuss of the water in the skies”

Aie, water is element and apparition…

Justly shocking the man he listens to
Loudly from the underworld’s screens
The first question “whose thirst have you quenched?”
Each of us will be weighed and judged in drops

Aie, water is element and apparition…

Το νερό
Στίχοι & Μουσική: Χρήστος Θηβαίος

Είναι στο σύννεφο, είναι μέσα στο πηγάδι
είναι στο χιόνι και στα φρούτα του Μαγιού
είναι στα μάτια,είναι στο ουράνιο τόξο
είναι στον πάγο,στον ατμό του τηγανιού.

Είναι στη λίμνη, είναι στη γη,είναι στο στόμα.
Ο άνθρωπος είναι νερό που περπατάει
και προχωράει απ`του πλακούντα τα νερά
κι ως τα νερά του τελευταίου ιδρώτα πάει…

Αϊέ,το νερό είναι στοιχείο και στοιχειό…

Είδα πόλεις να βαδίζουν στο σκοτάδι
για να γεμίσουν τους κουβάδες τους με φως
είδα το Μόσταρ, είδα το Βελιγράδι
είδα τον Δούναβη να γέρνει τυφλός.

Ο Αξιός, ο Αχελώος και η Κερκίνη
είναι αιχμάλωτοι πολέμου στις τιμές
του χρηματιστηρίου και της βιομηχανίας
και θα ξερνάνε ομολογίες φριχτές.

Αϊέ, το νερό είναι στοιχείο και στοιχειό…

Μα όταν κάποτε θα υψωθεί η ευχή τους
θα πλημμυρίσουν τα νερά,να εκραγούν
θα πάρουν από`κει ψηλά όσα ζητήσαν
όσο νερό θα χρειαστεί να ξεπλυθούν.

Όποιος βρομίζει το νερό βρομίζει ο ίδιος
και λένε πως το παρατσούκλι του Θεού
κάποια μεγάλη φασαρία είναι εκεί πάνω
η ΄΄φασαρία των νερών στους ουρανούς΄΄.

Αϊέ,το νερό είναι στοιχείο και στοιχειό…

Δίκαια θα ξαφνιαστεί εκείνος που θ`ακούσει
δυνατά στου κάτω κόσμου τις οθόνες
την πρώτη ερώτηση ΄΄ποιον έχεις ξεδιψάσει ? ΄΄
Καθένας μας θα ζυγιστεί με σταγόνες

Woman
Lyrics & Music: Christos Thivaios
First version: Christos Thivaios & Emilia Ottaviano

Some kissed Judas on the forehead
and others fished the sky from a well
some hanged a charm as a dictator
in the prisons they always dream at night

We aborted anything innocent we had left
and you conceived with a random scent
but the roses I sent you almost
died at dawn in an accident

A scratch from your breath is worth
more than the theories of a whole life
woman, if I am wrong forgive me
woman, if I am right don’t tell me

Some homeland kissed my lips
cheaply and pushed me laughing to the battle
and to those they gave her their body as a medal
she nailed a grave on their back

For all the beasts that came near me it was enough
to satiate them my uniform
but the people left me alone when they learned
that I was polishing a machine gun in my yard

As much as a scratch…

I remembered once I chased in your eyes
my self with a kitchen knife
but only madness, only madness washed me out
like a waterfall, from the sin of cheapness

And thus with the world’s balconies I fell in love
those which touch the look with the mouth
but I don’t forget the basements in which I tumbled
that’s why my heel has bound with the ground

As much as a scratch…

Tonight I watered the roots you dreamt of
and the fruits carried by your orbit
lady, I couldn’t find music worthy of you
pain in the birth I worship your courtliness

I’ll waste my life waiting
It’ll be too late to fix it
and I will rub the sky up the wrong way screaming
to bloody its nose before I die.

Γυναίκα
Στίχοι & Μουσική: Χρήστος Θηβαίος
Χρήστος Θηβαίος & Emilia Ottaviano

Κάποιοι φιλήσανε τον Ιούδα εκεί στο μέτωπο
κι άλλοι ψαρέψανε ουρανό σε ένα πηγάδι
άλλοι κρεμάσαν σα δικτάτορα ένα φυλαχτό
στις φυλακές πάντα ονειρεύονται το βράδυ

Κάναμε έκτρωση σε ό,τι αθώο μας απέμεινε
κι εσύ συνέλαβες με ένα άρωμα τυχαίο
μα τα τριαντάφυλλα που σου έστειλα λίγο έλειψε
χαράματα να σκοτωθούν σε ένα τροχαίο

Όσο αξίζει μια γρατζουνιά απ’ την ανάσα σου
δεν αξίζουν θεωρίες μιας ζωής
γυναίκα αν έχω κάνει λάθος συγχώρα με
γυναίκα αν είμαι σωστός μη μου το πεις

Κάποια πατρίδα τα χείλη μου τα φίλησε
φτηνά και με έσπρωξε γελώντας προς τη μάχη
κι όσοι της δώσαν το κορμί τους για παράσημο
αυτή έναν τάφο τους κάρφωσε στη ράχη

Όσα θηρία με ζυγώσανε τους έφτασε
να χορτάσουν μοναχά με τη στολή μου
μα οι άνθρωποι μ’ άφησαν ήσυχο σαν έμαθαν
πως γυάλιζα ένα πολυβόλο στην αυλή μου

Όσο αξίζει…

θυμάμαι κάποτε στα μάτια σου κυνήγησα
τον εαυτό μου με ένα μαχαίρι της κουζίνας
μα μόνο η τρέλα, μόνο η τρέλα μου με ξέπλυνε
σαν καταρράκτης απ’ το αμάρτημα της φτήνιας

Κι έτσι του κόσμου τα μπαλκόνια ερωτεύτηκα
αυτά που αγγίζουνε το βλέμμα με το στόμα
μα δε ξεχνάω τα υπόγεια που κυλίστηκα
γι’ αυτό η φτέρνα μου έχει δέσει με το χώμα

Όσο αξίζει…

Απόψε πότισα τις ρίζες που ονειρεύτηκες
και τους καρπούς που εγκυμονούσε η τροχιά σου
κυρά, δε βρήκα μουσική που να σου άξιζε
πόνος στη γέννα προσκυνώ την αρχοντιά σου

Θα χαραμίσω τη ζωή μου περιμένοντας
να ‘ναι πολύ αργά για να τη διορθώσω
και στα ρουθούνια του ουρανού θα μπω ουρλιάζοντας
τη μύτη του πριν ξεψυχήσω να ματώσω.

The gorilla
Lyrics: Christos Thivaios & Georges Brassens
Music: Georges Brassens
First version: Christos Thivaios

At the village square the crowd looked excited
at a gorilla that some gypsies had brought in a cage
with no shame and no respect the village’s old maids
toyed insensitively with the animal – I will not say how or where

Beware of the gorilla

All of a sudden, the big cage in which the poor soul lived confined
opened abruptly,don’t ask me why, perhaps it hadn’t been locked well
the beast, on getting out of there, thought “Today I’ll deal with it”
it was referring to its virginity, which had kept it a slave for years

Beware of the gorilla

Its master cried “Look out! This gorilla is off its rocker
he’s never seen a monkey before, so he may get things mixed up”
All present then rushed to cover their behind
And the old maids proved that thoughts and actions differ

The crowd as one flowed terrified to the street
but a cool-blooded judge and a grandma saw no reason
and since the rest had vamoosed the beast stepped on it
and with four bounds grabbed the judge and the little old lady

Beware of the gorilla

“Oh dear,” sighed the grandmother, “it’s rather improbable that he’ll take me,
it would be really odd and besides, I wouldn’t wish for it to happen”
“To think that he would confuse me with a monkey!” said the judge annoyed,
“It’s completely impossible!” but he was proved him wrong

So, ignoring the grandma, the gorilla passionately embraced the judge
and pulled him towards the bushes while he shouted at him “You’re wrong!”
what exactly happened back there I cannot report in detail
but the sight had me spellbound – what vigour! what intensity! what tempo!

Beware of the gorilla

I will only speak about the climax this odd drama had
the judge shrieked, crying, at intervals he called for his mother
For his mother he called, like the poor fellow he had condemned for theft the previous day
and had beheaded at the square to make an example of him

Beware of the gorilla!

Ο γορίλας
Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος & Georges Brassens
Μουσική: Georges Brassens

Στην πλατεία μιας επαρχίας το πλήθος κοίταγε ενθουσιασμένο
ένα γορίλα που κάτι τσιγγάνοι τον είχαν φέρει φυλακισμένο
δίχως αισχύνη και σεβασμό οι γεροντοκόρες του χωριού
παίζαν αναίσθητα με το ζώο δε λέω πώς δε λέω πού

Προσοχή στο γορίλα

Ξαφνικά το μεγάλο κλουβί που έγκλειστη ζούσε η κακόμοιρη φύση
απότομα ανοίγει δεν ξέρω γιατί ίσως να το `χαν άσχημα κλείσει
το τέρας βγαίνοντας έξω από εκεί σκέφτηκε σήμερα θα τ΄ αναλάβω
μιλούσε για την παρθενιά του που χρόνια τώρα τον είχε σκλάβο

Προσοχή στο γορίλα

Ο αφέντης ούρλιαξε προσοχή του γορίλα του `χει σαλέψει
δεν έχει δει ποτέ του μαϊμού γι΄ αυτό μπορεί να τα μπερδέψει
απ΄ τους παρόντες τότε ο καθείς σπεύδει τα νότα του να προφυλάξει
οι γεροντοκόρες απέδειξαν πως άλλο οι ιδέες και άλλο η πράξη

Ο όχλος ομοθυμαδόν ξεχύνεται έντρομος στο δρόμο
μα ένας ψύχραιμος δικαστής και μια γιαγιά δεν είχαν λόγο
και αφού οι υπόλοιποι την είχανε κάνει το θηρίο πάτησε γκάζι
τη γριούλα και το δικαστή με τέσσερις πήδους τους αρπάζει

Προσοχή στο γορίλα

Αχ αναστέναξε η γιαγιά να πάρει εμένα είναι απίθανο μάλλον
θα `ταν τελείως παράξενο και δε θα το ευχόμουν εκτός των άλλων
να με μπερδέψει με μια μαϊμού είπε ο δικαστής ενοχλημένος
είναι αδύνατο εντελώς στο τέλος βγήκε γελασμένος

Απαξιώντας λοιπόν τη γιαγιά το δικαστή σφίγγει με πάθος
και προς τους θάμνους τον τραβά ενώ αυτός του φώναζε κάνεις λάθος
τι ακριβώς συνέβη εκεί πίσω αδυνατώ να αναφέρω εκτενώς
μα με είχε το θέαμα συνεπάρει τι σφρίγος τι ένταση τι ρυθμός

Προσοχή στο γορίλα

Θα πω μονάχα πως το κορύφωμα που `χε το αλλόκοτο τούτο δράμα
στρίγγλιζε κλαίγοντας ο δικαστής στα διαλείμματα φώναζε μάνα
φώναζε μάνα σαν το φουκαρά που χθες καταδίκασε για ληστεία
και για κοινό παραδειγματισμό τον αποκεφάλισε στην πλατεία

Προσοχή στο γορίλα

see also / να δείτε επίσης

Synitheis Ypoptoi (Usual Suspects) [rock band] / Συνηθείς Ύποπτοι

My rain
Good night
Red and blurry moon
Unleashed days

Christos Thivaios [male vocalist] / Χρήστος Θηβαίος

Deep wild sea
I am no other
Little fatherland
My Erinoula (Delenda est)
I want, on the day you leave
If you are listening

Yiorgos Ntalaras [popular/laika] / Γιώργος Νταλάρας

Little fatherland

Yiorgos Andreou [composer] / Γιώργος Ανδρέου

Pain won again
Love is a Saint

Vassilis Dimitriou [composer] / Βασίλης Δημητρίου

How much I loved you
What sea

Apostolos Kaldaras [composer] / Απόστολος Καλδάρας

Barcelona

Alexandros Kapsokavadis [composer] / Αλέξανδρος Καψοκαβάδης

The sea hunts for me

Kostas Livadas [composer] / Κώστας Λειβαδάς

How much loneliness

Thanos Mikroutsikos [composer] / Θάνος Μικρούτσικος

The devil
Thessaloniki

Argyris Loulatzis [singer-songwriter] / Αργύρης Λούλατζης

Dream magic

Pavlos Pavlidis [singer-songwriter] / Παύλος Παυλίδης

Silence

Yiannis Haroulis, duets [ duets & more] / Γιάννης Χαρούλης, ντουέττες

You don’t say anything (with Yiannis Haroulis & Natasa Bofiliou)

Eleni Tsaligopoulou, duets [ duets & more] / Ελένη Τσαλιγοπούλου, ντουέττες

My rain

Miltos Paschalidis & Christos Thivaios [ duets & more] / Μίλτος Πασχαλίδης & Χρήστος Θηβαίος

My fire

visit / επισκεφθείτε
Christos Thivaios’s Official Facebook Page

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>